Θολούρα μένει μες στο μυαλό μου
Σαν την εικόνα της αναζητώ
Πίνω πια μόνος εκεί στην άκρη
Για να μεθύσω μπας και τη δω
ΡΕΦΡΑΙΝ
Αδυναμία μου αδυναμία μου
Είσαι για με η ιστορία μου
Δεν βρήκα θάρρος να σου το πω
Ότι εσένα θα αγαπώ
Νιώθω ένα πέπλο να με πλακώνει
Στην κάμαρα την σκοτεινή
Καθώς η κλίνη βρίσκεται άδεια
Και με τρομάζει τούτη η σιγή
Είσαι σαν οίνος που αργοζεσταίνει
Κορμί και πνεύμα στη σιγαλιά
Είσαι και θα’σαι μια εικόνα
Που αναζητώ κάθε βραδιά
