ΤΟ ΔΕΙΛΙΝΟ Νο. 2

Σαν σουρουπώνει χάνομαι
γίνομαι μαύρο χάλι
κάτι πλακώνει την καρδιά
σβήνω κι αυτό το βράδυ.

ΡΕΦΡΑΙΝ
Είναι βαριά η μοναξιά
στην καμαρούλα μόνος
παντού τριγύρω παγωνιά
και σύντροφος ο πόνος.

Ηλιοβασίλεμα μη δω
απόψε στην ταβέρνα
γι’ αυτό τα πίνω και μεθώ
πριν φτάσω ‘γω στο τέρμα.

Κάποιος εμίλησε πλατιά
κι είπε για τα μεράκια
που ‘χει σαν πέφτει η βραδιά
πίνοντας τα φαρμάκια.