Ο ΛΥΧΝΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ

Το λυχνάρι του μη σβήσει αδελφέ μου

να φωτίζει όποιον δρόμο κι αν διαβεί

και αν τη μόρφωση θα πάρει εδώ Θεέ μου

κοίτα γύρω μη και μόνος του βρεθεί.

Η παράκληση που κάνω να θυμάται

είν’ γιατί ζητάω γύρω ανθρωπιά

μη μου πει ότι στο διάβα του κοιμάται

θα ‘ναι έγκλημα για όλη τη γενιά.

Την ανθρώπινή του φύση να κρατήσει

σαν κορώνα μες στην ήρεμη ζωή

κι όταν γύρω του γυρίσει να αντικρύσει

στο σωστό θα πρέπει τούτος να διαβεί.

ΑΥΤΟΙ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΑΥΤΟΙ

Ναι, μου βάλαν την ιδέα

και μιλάω ανοιχτά

ποιοί παιχνίδι τώρα κάνουν

και τα παίρνουν στα κρυφά.

ΡΕΦΡΑΙΝ

Σαλιγκάρια και κοπρίτες

εγεμίσαν την τιβί

και μιλάνε σα λεχρίτες

μια και πιάσαν το μαλλί.

Τώρα γράφουν ιστορία

τώρα παίζονται πολλά

όλοι στην κοροϊδία

θα πληρώνουν κερατά.

Πώς να βγω να το φωνάξω;

Πώς να βγω να σας το πω;

Κορωνιός θα πιάσει πάτο

αν δεν φύγουν από δω.

ΟΙ ΜΑΣΚΕΣ

Μάσκες του τρόμου παντού η σιγή

γύρω λαός μας φωνάζει ντροπή

κι αναζητεί να δουν καθαρά

ποιες είν’ οι μάσκες που κρύβουν πολλά.

ΡΕΦΡΑΙΝ

Κλείσαν οι δρόμοι και πέφτει σιγή

σβήσαν το γέλιο κλαί’ το παιδί

κι εκείνοι χρήμα μονάχα σκορπούν

τάφους ανοίγουν μάσκες φορούν.

Εδώ λαέ μου ξύπνα στη γη

διώξε τσακάλια που θέλουν σιγή

και δίνουν χώρο σ’ αυτά τα σκυλιά

λαούς που χτυπάνε και φέρνουν σκλαβιά.

(Ρ)

Κλείσαν οι δρόμοι και πέφτει σιγή

σβήσαν το γέλιο κλαί’ το παιδί

κι εκείνοι χρήμα μονάχα σκορπούν

τάφους ανοίγουν μάσκες φορούν.

ΤΟ ΔΙΛΗΜΜΑ

Στη ζωή χαράζεις δρόμο

μόνος φίλε θα διαβείς

να ξεχάσεις κάθε πόνο

που ήταν φίλε της ντροπής.

ΡΕΦΡΑΙΝ

Κοίτα γύρω πόσοι τρέχουν

να καλύψουνε πολλά

και ακούς πως δεν αντέχουν

και λυγίζουν στα δεινά.

Γι’ αυτό κάθισε και σκέψου

σαν χαράξει πού θα βγείς;

Και άλλοι λένε λογικέψου

πριν μονάχος σου βρεθείς.

(Ρ)

Κοίτα γύρω πόσοι τρέχουν

να καλύψουνε πολλά

και ακούς πως δεν αντέχουν

και λυγίζουν στα δεινά.

ΞΥΠΝΑ ΛΑΕ

Του ανέμου φασαρία

πήρε όλων τα μυαλά

και έχει την κυριαρχία

σαν μας κλέβει πιο πολλά.

ΡΕΦΡΑΙΝ

Κι ο λαός γκιαούρης μένει

σε αυτή την πανδημία

σαν δεν ξέρει τι του μέλλει

όταν βλέπει τα θηρία.

Που μονάχα πλούτο θέλουν

σαν κοράκια αιμοδιψούν

καταστρέφουν και λυμαίνουν

και το θάνατο σκορπούν.

(Ρ)

Κι ο λαός γκιαούρης μένει

σε αυτή την πανδημία

σαν δεν ξέρει τι του μέλλει

όταν βλέπει τα θηρία.

Ο ΣΩΣΤΟΣ

Νόμος, τάξη και ιστορία

παραμύθι ένα σωρό

κορωνιό με υποκρισία

εσκορπίσαν στο λαό.

Θύματα συνταξιούχοι

και ας δούλεψαν σκληρά

ο αστός θέλει τα πλούτη

τραπεζίτες τον παρά.

Και όλα θα ‘ναι καλυμμένα

κορωνιός είναι αυτός

νόμος και σκυλιά δεμένα

φταίει φίλε ο σωστός;

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ

Γκρεμίζουν κάστρα και ναούς

τα βρώμικα τσακάλια

κράτει θα χάσουν τους σωστούς

τους ρίχνουν στον καιάδα.

Και συ που λες πως σκέπτεσαι

και θες ευημερία

τον κορωνιό σου ρίχνουνε

χάνεσαι στην ουσία.

Και σ’ ένα εμβόλιο τριπλό

με τσιπ καλά φτιαγμένο

της σωτηρίας το κρυφό

με εγκέφαλο φθαρμένο.

ΠΑΤΡΙΣ-ΘΡΗΣΚΕΙΑ-ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

Μας στρατολόγησαν άνθρωπε

και λεν για την πατρίδα.

Πατρίδα είν’ τα μάρμαρα;

Κι αυτή η εξουσία;

Ή είν’ η οικογένεια σοφίας και θρησκείας;

Που μας γεμίζει τις ψυχές σε χώρους ευημερίας;

Πατρίς, θρησκεία, οικογένεια

ποιος τα διαχωρίζει;

Είν’ το κεφάλαιο εκεί

που όλα τα ορίζει…

ΚΑΝΕ ΤΟΥΜΠΕΚΙ

Κορωνιός και ιστορία

μας πατήσανε ‘κει δα

κι έρχεται η εξουσία

να μας πάρει τον παρά.

ΡΕΦΡΑΙΝ

Βάζουν πρόσχημα υγείας

βάζουν φρένο στην οργή

γιατί θέλουν να εισπράττουν

και να κάνεις τουμπεκί.

Ποιος μιλά απ’ τα κανάλια;

Ποιος θα κρύψει τη βρωμιά;

Βουλευτές με τα ρεμάλια

κλήσεις φέρνουν στη σειρά.

(Ρ)

Βάζουν πρόσχημα υγείας

βάζουν φρένο στην οργή

γιατί θέλουν να εισπράττουν

και να κάνεις τουμπεκί.

ΦΩΣ ΚΑΙ ΣΟΦΙΑ

Πόση σοφία χάνεται

στα σκοτεινά δρομάκια

εκεί θα βρεις φτωχολογιά

εκεί και τα φαρμάκια.

Νιώθουν ανθρώπινη χαρά

ο ήλιος σαν θα δύσει

και ζευγαρώνουν σαν πουλιά

ώσπου να τους ροδίσει.

Ο ήλιος της ανατολής

που δίνει τη χαρά

στα σκοτεινά δρομάκια

ζεσταίνει τα παιδιά.

ΠΟΙΟΣ ΕΙΣΑΙ

Ύλη μικρή και ασήμαντη

τίποτα δεν σου ανήκει

κι αν ήρθες στην ανατολή

έρχεται και η δύση.

Γι’ αυτό το χώμα που πατάς

κοίτα να το τιμήσεις

και τους καρπούς αυτής της γης

εσύ να τους φροντίσεις.

Κι αν βρήκες όνομα τρανό

κι αν πήρες εξουσία

πάντα να ξέρεις το γνωστό

δεν φέρνει ευτυχία.

ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ

Σαν περιπατούσα γυνή

είν’ οι πολιτικοί μας

και μαύρα σύννεφα στη γη

φέραν οι γείτονοί μας.

Κι αναρωτιέται ο λαός

τώρα τι θ’ απογίνει;

Ο γέρος που ήτανε σωστός

εβρέθηκε σε δίνη.

Ο γέρος γνώριζε πολλά

πίστη για την πατρίδα

επέρασε πολλά δεινά

και χάριζε ελπίδα.

Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ

Πίστη, πνεύμα και ψυχή

προδίδονται συχνά

εδώ από μικράνθρωπους

που πιάσαν τα λουριά.

Κι ένας λαός το θύμα

θα είναι ολημερίς

γιατί αυτοί βρεθήκανε

στο βήμα της βουλής.

Τον κορωνιό εξάπλωσαν

χρήματα θα εισπράττουν

και τον λαό τον γέροντα

τούτοι θε να τινάξουν.

Ο ΤΕΝΕΚΕΣ

Δεν το ξέρω το πώς πρέπει να μιλήσω

σαν το χρήμα μάς σκοτώνει σιωπηλά

και στους δρόμους πώς θα βγω να το φωνάξω

τον λαό τον κυνηγούν μαύρα σκυλιά.

Κι έτσι μένεις μια για πάντα εσύ το θύμα

γιατί το ‘θελες και μου ‘λεγες το γιες

και δεν έβλεπες Εβραίοι θέλουν χρήμα

παρά έμενες εκεί σαν τενεκές.

Να σε δω αν θα σηκώσεις το κεφάλι

να σε δω αν θα μιλήσεις καθαρά

και αν θα πάψεις να σε σβήνουν όλοι οι άλλοι

σαν σου παίρνουν της ζωής τα αγαθά.

ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΡΕΙ

Άγγιξε φίλε μια ηλιαχτίδα

κι έλα μαζί μου για να διαβείς

και να γνωρίσεις κάθε ακίδα

χωρίς τον φόβο να πληγωθείς.

Πάθη της ύλης μη σε τρομάζουν

δίνουνε φως και σε κρατάν

για να περάσεις μη σε ξαφνιάζουν

τόσες φουρτούνες και τα δεινά.

Γίνε ο άνθρωπος κοίτα και μάθε

σε δρόμο γνώσης συ να διαβείς

και μη μου πεις ότι φοβάσαι

ότι στο άγνωστο συ θα βρεθείς.

ΕΙΣΑΙ Η ΑΓΑΠΗ

Θέλω τα χείλη σου αγάπη να φιλήσω

και το κορμί σου σαν θεά να προσκυνώ

γιατί σαν άνθρωπος στο λέω είμαι θύμα

γι’ αυτό φωνάζω πως εσένα αγαπώ.

ΡΕΦΡΑΙΝ

Είσαι για μένα ο παράδεισος στη γη μας

είσαι για μένα ένας κόσμος με πουλιά

είσαι για μένα η σταγόνα της ζωής μας

σαν το νερό που από πηγή αργοκυλά.

Ένα συναίσθημα και μια ζεστή εικόνα

επαρασύρανε το δόλιο μου κορμί

στα σκαλοπάτια σου με είδαν να ‘μαι θύμα

σαν το σκυλάκι σου που ζούσε στην αυλή.

(Ρ)

Είσαι για μένα ο παράδεισος στη γη μας

είσαι για μένα ένας κόσμος με πουλιά

είσαι για μένα η σταγόνα της ζωής μας

σαν το νερό που από πηγή αργοκυλά.

ΥΠΑΡΧΩ

Ο σεβασμός στην ύλη δεν σημαίνει υποταγή στις αδυναμίες ή στα ελαττώματά της. Απλά αναγνωρίζουμε την ύπαρξή της και τις ανάγκες που έχει, για να αναπτυχθεί σωστά στο φυσικό περιβάλλον που ζει, για να μπορέσει να συσσωρεύσει όσες περισσότερες γνώσεις καλύτερης επιβίωσης. Έτσι η ανάπτυξή της θα αποκτήσει όπλα άμυνας και όπλα καλύτερης διαβίωσης. Προσοχή όμως, στον κύκλο της ύπαρξής της, μην υπερεκτιμήσει την ευφυΐα της ή τη δύναμή της, γιατί τότε και η ίδια θα υποπέσει στα ίδια λάθη των προγενεστέρων συνανθρώπων της.