ΠΡΟΣΕΧΕ (3)

Άνθρωπε κοίτα μπροστά

πρόσεχε μη μου σκονταψεις

εμπόδια θα βρεις πολλά

μα κοίταξε να τα περάσεις

Δεν έχει ροδοπέταλα

ετούτη η ζωή

μόνο θα βρεις προβλήματα

όσο θα προχωρείς

Τριγύρω θα βρεις πονηρούς

γεμάτους υποσχέσεις

μοιάζουν με κάλπικους θεούς

που πρέπει να τους χ€σεις

ΤΟ ΚΕΛΑΡΙΣΜΑ

Αγάπες και λουλούδια σκορπισμένα

στο διάβα της ζωής σου θε να βρεις

και γύρω όλοι λεν είμαι για σένα

και φύγε απ' το δρόμο της ντροπής

ΡΕΦΡΑΙΝ

Τ' ακούς πώς κελαηδούνε τ' αηδόνια;

Και λένε όλα τραγούδια της καρδιάς

το νιώθεις όλα γύρω είν' χαμένα

και η φύση είναι κελάρισμα δροσιάς

Αγάπη σβήσε πια τη σιωπή σου

και έλα στην κρυστάλλινη πηγή

να πιεις, να ξεδιψάσει το κορμί σου

σαν θέλεις τη δροσιά μου να γευτείς

ΟΙ ΚΟΥΦΟΙ

Με το χρήα σας καλύψατε τα πάντα

είν' ντροπή σας γύρω-γύρω χάνονται πολλά

τον λαό σας βάλατε στη μπάντα

κι ας φωνάζουν όλα γύρω τα παιδιά

Η πολιτική τον κόσμο χαρακώνει

κάθε ήσυχο πολίτη τον χτυπά

δεν σταμάτησε να βάζει στο αμόνι

τον εργάτη σαν τον κόπο του ζητά

Τα σαλόνια και τα τζάκια κρύβουν πλούτο

που τον πήραν απ' το αίμα του λαού

κι όλοι τώρα δω τριγύρω γίναν βρούτος

και μας λένε είν' η ώρα του κουφού

ΠΟΙΟΣ; ΠΟΙΟΣ;

Δεν μπορώ να καταλάβω

ποιό γι' αυτούς είναι σωστό

τη στιγμή που δεν μαθαίνω

πρώτα κότα ή τ' αυγό;

Ποιός τους χτίζει τα σαλόνια;

Ποιός τους όργωσε τη γη;

Ποιά κορμιά χτυπούν τα χιόνια

και τ' αγιάζι το πρωί;

Δούλο θέλουνε ετούτοι

κι όχι άνθρωπο σωστό

λογαριάζουν μόνο πλούτη

σε πατούν κάθε λεπτό

ΕΝΑ ΔΑΚΡΥ

Δεν μου έλεγε αλήθεια

και μου έκρυβε πολλά

λέέι χίλια παραμύθια

λε δεν βρήκε τη χαρά

ΡΕΦΡΑΙΝ

Κι αν το δάκρυ είδα τώρα

να κυλά στη μαύρη γη

είναι όλα όσα σου είπα

πόνος και καταστροφή

Κάθε πόνο να το ξέρεις

γράφω και ας μη μιλώ

φτάνει τώρα συ να φέρεις

την αγάπη σου εδώ

Η ΓΥΝΗ (3)

Μην το σκέφτεσαι ρε φίλε

η ζωή γοργά κυλά

η γυναίκα λέει δίνε

κάθε τόσο πιο πολλά

ΡΕΦΡΑΙΝ

Κι αν τα κάλλη της κοιτούσες

έγινες γι' αυτά μπεκρής

τώρα βλέπω πως ρωτούσες

πού τριγύρω ζει αυτή;

Η γυναίκα βλέπει χρήμα

δεν τη νοιάζει πού γυρνάς

πρόσεχε το πρώο βήμα

και τα μάτια που ζητάς

(Ρ)

Κι αν τα κάλλη της κοιτούσες

έγινες γι' αυτά μπεκρής

τώρα βλέπω πως ρωτούσες

πού τριγύρω ζει αυτή;

ΡΩΤΑΩ

Τη λύση έψαχνα να βρω

στα βηματα που κάνω

αν πρέπει φίλε μου να ζω

ή πρέπει να πεθάνω

Ρωτώ από αμάθεια

και όχι από δειλία

γιατί κάθε προσπάθεια

εισπράττω τιμωρία

Κοιτώ λοιπόν πολύ ψηλά

ζητώ τις απαντήσεις

κανείς σοφός δεν μου μιλά

δεν παίρνω εξηγήσεις