Ο ΤΡΥΓΟΣ

Έλα κούκλα να χορέψεις
ήρθε πάλι Κυριακή
να μεθύσεις να τα σπάσεις
και να πιεις λευκό κρασί.

ΡΕΦΡΑΙΝ
Σαν ο Διόνυσος γιορτάζει
και ο τρύγος ξεκινά
κάθε κοπελιά μοιράζει
αγκαλιές, γλυκά φιλιά.

Όλοι οι φίλοι το γλεντάνε
ήλιος μας χαμογελά
πίνουν και χαρά σκορπάνε
με τραγούδια του κοσμά.

Μέθυσαν και τα τρυγόνια
τον τρελό τους το χορό
ως κι η Μπάμπω λε πως χρόνια
πάντα πρώτη ήταν δω.

ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΠΟΥΛΗΣΑΝ ΚΙ ΑΥΤΟΙ

Σαν ο χρόνος ‘δώ κυλά
τα προβλήματα πολλά.
Ποιος πολιτικός μπορεί
να βρει λύση σοβαρή;

Για να δει και ο λαός
επιτέλους άσπρη μέρα
και όχι να φωνάζουν ‘δώ
μου στερούνε τον αγέρα.

Και άντε πάλι να κοιτά
δεξιά, αριστερά
να γλυτώσει τα παιδιά
μη τα φάνε τα σκυλιά.

Κι έτσι να ‘χει εδώ τα ίδια
σε καινούργια εκλογή
και να λε’ αμάν-αμάν
σβήνω μάνα μου, γιατί;

ΤΙ ΑΛΛΟ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ Νο. 34

«Ερμιά, θάνατος και φρίκη
όπου επέρασες κι εσύ·
ξίφος έξω από τη θήκη πλέον
ανδρείαν σου προξενεί».

Τρόμος δεν υπάρχει πια
όλοι πρέπει να φοβούνται
του λαού την ανθρωπιά
και γι’ αυτό αναρωτιούνται.

Πώς ξυπόλητος φτωχός λαός
βρίσκει δύναμη να πει
έξω κάθε ένας δω γνωστός
που μας έφερε ντροπή.

Κι έτσι πάλι αντρειωμένος
νέο αγώνα ξεκινάς
και ας λένε οι τριγύρω
τα οφέλη θα ‘ν για μας.

ΤΙ ΑΛΛΟ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ Νο. 33

«Τρέχει, τρέχει όλα τα δάση,
τα λαγκάδια, τα βουνά,
κι όπου φθάσει, όπου περάσει,
φρίκη, θάνατος, ερμιά».

Τούτος πια δεν είναι φίλος
ούτε σύμμαχος καλός
είναι ένας πλανητάρχης
στυγερός και βρωμερός.

Γι’ αυτό κοίταξε τριγύρω
Κουρδιστάν ή Πακιστάν
τη Συρία ή το Ιράκ
και το Κόσσοβο πατάν.

Την Ελλάδα θέλουν μάνα
να ‘χουν τόπο χλοερό
να ‘χουν ήλιο το χειμώνα
και νεράκι δροσερό.