Η ΑΛΗΘΕΙΑ

Βάλαν κέινοι τ' όνομά μου σε μιαν άκρη

και ξεσήκωσαν του κόσμου την οργή

μα δεν μπόρεσαν να κρύψουνε το δάκρυ

ούτε κείνο το γραμμένο το χαρτί

Την αλήθεια ποιός την ξέρει αδελφέ μου

και δεν σκέφτεται ογκόλιθους στη γη

που 'χουν δύναμη τα πάντα να πατήσουν

ως και άνθρωπο που βρέθηκε εκεί;

Είναι εύκολα να λεν τα παραμύθια

και στο τέλος να δικάζουν τη στιγμή

σαν τριγύρω όλοι είπαν την αλήθεια

σύσσωμος ο νόμος τους βάζει στο σκαμνί

ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΖΗΤΟΥΝ

Μια πατρίδα με ιστορία

χαντακώνουν μερικοί

σαν ζητούν την αναρχία

με στυγνή υποκριτική

Βλέπεις να χαρίζουν χρήμα

σε καινούργια δουλικά

κι ο λαός φωνάζει κρίμα

έξω τούτη η βρωμιά

Τον εχθρό μας τον γνωρίζουν

ο λαός θα σας το πει

μα αυτούς που μας δικάζουν

ποιος θα τους κρεμάσει εκεί;

ΤΑ ΤΕΚΤΑΙΝΟΜΕΝΑ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ

Φίλε κάθισε και σκέψου

πού επήγαινες συχνά;

Πόσα τάλαρα μετρούσες;

Έκανες και φραμπαλά

ΡΕΦΡΑΙΝ

Τώρα κάτσε στο παγκάκι

με μια μάσκα σαν ληστής

κι αν θα δεις το Κατινάκι

φεύγει λε, είσαι μπεκρής

Η πολιτική να ξέρεις

χαλινάρι σου φορά

ιστορίες θα σου φέρει

σαν θα παίζει το ζουρνά

(Ρ)

Τώρα κάτσε στο παγκάκι

με μια μάσκα σαν ληστής

κι αν θα δεις το Κατινάκι

φεύγει λε, είσαι μπεκρής

Ο ΧΡΟΝΟΣ ΚΡΥΠΤΕΙ

Την αλήθεια ποιος τη γράφει

με μολυβι στο χαρτί

και να πει σ' όλους τριγύρω

ποιοι ζητούνε τη χλιδή;

Για τα λάθη που 'χουν γίνει

και καλύπτονται συχνά

και αφήνονται στη λήθη

και ας γίνονται ξανά

Είν' το κίνητρο μεγάλο

σου το λεν πολιτικοί

σαν κεφάλαιο αρπάζω

και σας βγάζω το βρακί

ΤΟ ΣΟΪ

Άστα φίλε μην τα ψάχνεις

γιατί βρώμα κυβερνά

μη μου πεις πως δεν γνωρίζεις

τούτα σάπια και στραβά

Όλοι γίναν προφεσόροι

και μου λεν είναι ντροπής

αν τους δεις είν' από σόι

όλοι τούτοι της βουλής

Τάχα μου τι περιμένεις;

Συ τους ψήφισες ξανά

λόγια μόνο να προσμένεις

που σου κάνουν τη ζημιιά

Όλοι γίναν προφεσόροι

και μου λεν είναι ντροπής

αν τους δεις είν' από σόι

όλοι τούτοι της βουλής

ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΣΟΥ ΜΙΛΑΩ

Σου μιλάω φίλε, σκέψου

σου μιλάω ελληνικά

κόψε άγνωστες παρόλες

κι άσε τα πολλά μπλα-μπλα

ΡΕΦΡΑΙΝ

Έχεις γλώσσα με ιστορία

έχεις τη γραμματική

έχεις και τη φαντασία

έχεις και σωστή γραφή

Κόψε πια το παραμύθι

νόου, γιες και μπάι-μπάι

μη μιλας σαν κουτορνίθι

η χασούρα θα μας φάει

(Ρ)

Έχεις γλώσσα με ιστορία

έχεις τη γραμματική

έχεις και τη φαντασία

έχεις και σωστή γραφή

ΤΙ ΝΑ ΠΩ

Άνθρωπε κοίταξε ψηλά

και πες μου τι σ' αγγίζει

δεν σου μιλώ για όνειρα

ο κόσμος το γνωρίζει

Θέλω να νιώσεις σοβαρά

και να κοιτάξεις λίγο

πόσους σκοτώσαν εδώ δα

και πόσοι λεν θα φύγω

Εκάνανε τη χώρα μας

τσιφλίκι μαφιόζων

ριμάξανε τον τόπο μας

στερούνε και το όζον

ΤΙ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ

Μου λες πως ήσουνα του τόπου μας λεβέντης

μου λες πως έκανες εσύ πάρα πολλά

μα βλέπω φίλε όλα τώρα τα 'χεις χάσει

και στη ζωή όλα σου γύριζαν στραβα

ΡΕΦΡΑΙΝ

Τι σόι μάγκας λες πως ήσουνα ρε φίλε

κι αν δεν στο έλεγαν εγώ θα σου το πω

κοίτα τι σου 'φεραν οι όμορφες τσαχπίνες

ένα καλάθι που 'χει μόνο το κοκό

Είναι αλήθεια το ουίσκι σε χαζεύει

και κάνει γύρω στη ζωή χοντρή ζημιά

ενώ το ήσυχο κρασάκι σε πλανεύει

και σε πηγαίνει πρίμα-πρίμα στα σωστά

(Ρ)

Τι σόι μάγκας λες πως ήσουνα ρε φίλε

κι αν δεν στο έλεγαν εγώ θα σου το πω

κοίτα τι σου 'φεραν οι όμορφες τσαχπίνες

ένα καλάθι που 'χει μόνο το κοκό

Η ΝΕΑ ΤΑΞΗ

Άνοιξες παλιό βιβλίο

και μου διάβασες αργά

μια καινούργια ιστορία

που την έγραψαν παιδιά

Πρόσεξε κει δασκάλα

την καινούργια μας γενιά

σου φωνάζει για το φιάσκο

που μας φέρνουν τα σκυλιά

Δες τους νόμους, δες την τάξη

εργατιά στο καπηλειό

και παντού η νέα τάξη

φέρνει νόμους με διωγμό

ΤΙ ΖΗΤΑΝΕ

Ανεμοβρόχια φέρανε

χιόνια στη γειτονιά μας

ως και παντζούρια κλείσανε

κανείς δεν είν' κοντά μας

Άνθρωποι χάνονται παντού

φταίει κι η πανδημία

κι αυτοί έχουν αλλού το νου

φτιάχνουν την ευκαιρία

Μεμέτια βάλανε μπροστά

φίλοι Αμερικάνοι

θέλουνε τα μικρά νησιά

εβγάλαν και φιρμάνι

ΕΙΡΗΝΗ

Ρητορική μας ζάλισε

μέσα απ' τα κανάλια

κι ένα λαό τον έσυρε

εις τα γνωστά ρεμάλια

ΡΕΦΡΑΙΝ

Η πλάνη και η αμάθεια

κάνει πολλά παιχνίδια

και η κακιά συνήθεια

σκίζει τα πετραχήλια

Γιατί λαέ μου δεν ξυπνάς;

Άνοιξε οφθαλμούς

και πες τριγύρω τι ζητάς

απ' τους γνωστούς εχθρούς

ΛΟΓΙΑ ΛΟΓΙΑ ΛΟΓΙΑ

Άνθρωποι χάνονται ακούς

ολημερίς στους δρόμους

κι ας είναι γύρω μας παντού

οι δρόμοι μ' αστυνόμους

ΡΕΦΡΑΙΝ

Στο λέω μάτια μου ξανά

και πρόσεχε λιγάκι

ξέχασε όνειρα τρελά

και κόψε το συρτάκι

Σικάγο κάνανε παντού

την όμορφη Αθήνα

και μην ακούς για τη Βροντού

ότι περνάμε φίνα

(Ρ)

Στο λέω μάτια μου ξανά

και πρόσεχε λιγάκι

ξέχασε όνειρα τρελά

και κόψε το συρτάκι

ΠΙΚΡΑ ΣΤΟΝ ΟΡΙΖΟΝΤΑ

Είμαι άνθρωπος απλά κυνηγημένος

από τη μοίρα που με χτύπησε σκληρα

και αν εβρέθηκα να είμαι πικραμένος

φταίνε οι τρόποι σου στην παλιογειτονια

ΡΕΦΡΑΙΝ

Τσαλακώθηκα μικρή και δεν σε νοιάζει

το παιχνίδι σου αν έκανε ζημιά

με παράτησες μια νύχτα με τ' αγιάζι

κι έχω μείνει ο ζητιάνος στη γωνιά

Μαραθήκανε του κήπου μας λουλούδια

εμαράθηκα κι εγώ κάποια βραδιά

βλέπω γύρω τα παιδιά χωρις καλούδια

και το πέπλο σαυ ν' αφήνει παγωνιά

(Ρ)

Τσαλακώθηκα μικρή και δεν σε νοιάζει

το παιχνίδι σου αν έκανε ζημιά

με παράτησες μια νύχτα με τ' αγιάζι

κι έχω μείνει ο ζητιάνος στη γωνιά

Ο ΜΑΡΤΥΡΑΣ

Είπες πως βλέπεις γύρω σου

και πως καταλαβαίνεις

δεν είπες στους ανθρώπους σου

ποιό γολγοθά διαβαίνεις

Έγινες μαύρο πρόβατο

σ' αυτή την παρωδία

και λες πως το απρόβλεπτο

το γράφει η ιστορία

Κι αυτοί που χάθηκαν εκεί

δεν είχανε πατρίδα

ήταν μια άτολμη φυλή

σ' αυτή την καταιγίδα

Έγινες μαύρο πρόβατο

σ' αυτή την παρωδία

και λες πως το απρόβλεπτο

το γράφει η ιστορία

ΕΞΩ ΟΛΟΙ (2)

Απλώνουν τα πλοκάμια τους

όλοι ζητούν τη γη μας

Αμερικάνοι, Γερμανοί

εμπήκαν στη ζωή μας

Και αν μας λεν πως αγαπούν

και θέλουν το καλό μας

είν' οι Κινέζοι που σιωπούν

και παίρνουν σπιτικό μας

Ξυπνάτε ωρέ σαν Έλληνες

δέστε το τι ζητάνε

τη χώρα των προγόνων μας

τούτοι ποδοπατανε

ΜΗ ΜΙΛΑΣ

Βρώμικο χρήμα και ντροπή

άπλωσε τα πλοκάμια

Εβραίοι θέλουν τούτη γη

τους βλέπεις στα κανάλια

Έχουνε βάλει δουλικά

και λένε για φιρμάνι

ενώ τα κλούβια τους αυγά

λερώνουν κουκουνάρι

Ποιά τέλος είν' η αρχή

που θέλουν να περάσουν;

Είν' των προβάτων υποταγή

κι εσύ μου κάνεις πάσο;

ΤΟ ΦΙΡΜΑΝΙ

Το κορμί σου το φιδίσιο

λύγισέ το στο χορό

ώσπου κούκλα μου να σβήσω

κάθε ντέρτι και καημό

ΡΕΦΡΑΙΝ

Γίνε αύρα της αγάπης

να δροσίζει την καρδιά

είσαι η πηγή που ρέει

το νερό σταλιά-σταλιά

Δείξε όλα σου τα κάλλη

που 'κρυβες τόσον καιρό

και θα βγάλω 'γώ φιρμάνι

που θα λέει σ' αγαπώ

(Ρ)

Γίνε αύρα της αγάπης

να δροσίζει την καρδιά

είσαι η πηγή που ρέει

το νερό σταλιά-σταλιά

Ο ΜΠΑΓΛΑΜΑΣ

Μια ζεμπεκιά ρε φίλε μου

παίξε για να ξεχάσω

κι όλα τα ντέρτια της καρδιάς

να σκίσω, να πετάξω

ΡΕΦΡΑΙΝ

Κι εσύ ρε μόρτη μπαγλαμά

άκουσε τον καημό μου

παίξε για κείνη την καρδιά

που είναι στ' όνειρό μου

Να ησυχάσω σας ζητώ

κρασάκι φίλε βάλε

να ζαλιστώ, να ξεχαστώ

κι ας χάνω το φινάλε

(Ρ)

Κι εσύ ρε μόρτη μπαγλαμά

άκουσε τον καημό μου

παίξε για κείνη την καρδιά

που είναι στ' όνειρό μου

ΠΟΙΟΣ ΕΙΣΑΙ;

Στην ύλη χάρισες ζωή

μα στέρησες τη γνώση

και άφησες χρόνο κι οργή

να φέρει μόνο πτώση

Στέρησες ζωής χαρά

έφερες καταιγίδες

κι εκεί του λες εσύ ξανά

πως έχει και ελπίδες

Για να βρεθεί στον κόλαφο

της γνώσης, της σοφίας

μα στο γκρεμό ξυπόλητος

πώς θα 'βρει την αξία;

ΣΗΚΩ

Ξύπνα Έλληνα γκιαούρη

σπάσε τούτα τα δεσμα

δες, σε κάναν γαϊδούρι

της βουλής μαύρα σκυλιά

ΡΕΦΡΑΙΝ

Βρώμικοι κατεργαρέοι

πήραν βήμα στη βουλή

θα σ' αφήσουν μονο χρέη

θα σου λέν' όλοι ντροπή

Είσαι Έλληνας, θυμησου

δοξασμένη έχεις γη

διώξε τούτη τη ντροπή σου

να 'χεις δόξα και τιμή

(Ρ)

Βρώμικοι κατεργαρέοι

πήραν βήμα στη βουλή

θα σ' αφήσουν μονο χρέη

θα σου λέν' όλοι ντροπή

ΔΕΝ ΒΛΕΠΕΙΣ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ

Πώς σαγηνεύεις την οργή

με όπλα φονικά

και φέρνεις πάλι τη ντροπή

χτυπάς και τα παιδιά;

Μα δουλικό σε κάνουνε

τούτοι που κυβερνάνε

τον μόχθο σου τον ίδρωτα

τους βλέπεις σου ζητάνε

Με έναν βρώμικο ιό

ρίξαν την πανδημια

και διώξανε κάθε υιό

δεν θα σ' αφήσουν μία

ΤΟ ΑΓΝΩΣΤΟ ΕΙΝ'΄ΕΔΩ

Εντός σωμάτων της ζωής

κανείς το πνευμα δεν θα δει

γιατί στο βούρκο της ντροπής

ζητά την ύλη της σιωπής

Απεριόριστες στιγμές χαράς

ζητά της φύσης ξενοιασιά

μα γύρω πέπλο σκοτεινό

καλύπτει, κλέβει το σωστό

Ειν' Ηρακλής, είν' ο Σαμψών

την ύλη άφησαν εδώ

ενώ το πνεύμα στη σιγή

σαν Δαλιδά πάντα εκεί

ΔΕΣ ΚΑΛΑ

Εβραϊκά κεφάλαια

χτυπάν οικονομία

την πανδημία φέρανε

ζητούν κυριαρχία

Έχουν παντού τα δουλικά

δύναμη και εξουσία

και τους λαούς ποδοπατάν

φέρνουν την αναρχία

Τούτοι αισχροί πολιτικοί

θέλουν να κυβερνανε

και τους λαούς χωρίς ντροπή

πατάνε, δεν κοιτάνε

Μείνε στο απροχώρητο

το βήμα να 'ν αργό

κοίτα το αδιαχώρητο

δε σου το λέω εγώ

Η ΣΙΩΠΗ (2)

Με τον κορωνιό χτυπάνε

φίλε τα νοικοκυριά

και με χρήμα θα μας πάνε

σκλάβους σ' άλλη γειτονιά

Πρόσεχεε αν κει τρομάζω

τα τσακάλια στη βουλή

μη μου λες πως προδικάζω

τη δική σου τη σιωπή

Έχουν χρήμα οι Εβραίοι

και αγοράζουν ό,τι βρουν

σε θα βάλουνε σε χρέη

σαν οι γύρω δεν το δουν

ΟΙ ΦΑΝΤΑΣΙΕΣ

Οι φαντασίες και οι ιστορίες

που σε έχουνε ποτίσει

στο μυαλό είν' αηδίες

σου φωνάζω, μη λυγίσεις

Γιατί άδικα θα ψάχνεις

μια διέξοδο να βρεις

σαν λαβύρινθο ανοίγεις

και θα δεις πως θα χαθείς

Όλα είναι ιστορίες

έξυπνων και πονηρών

μη σου φέρουν φασαρίες

εις το σώμα, εις το μυαλό

ΟΛΑ ΓΙΑ ΟΛΑ (2)

Το κρασί κάνει παιχνίδια

να το πίνεις ομαλά

κι όταν πας σε πανηγύρια

πρόσεχε και τον παπα

Έχει γύρω του σαΐνια

όλα είναι μια χαρά

γι' αυτό κοίτα να 'ναι φίνα

κι όχι κλούβια τα αυγά

Όλοι πάν' στο πανηγύρι

κει θα πάει κι η Γωγώ

μη σουρώσεις, μη μεθύσεις

κράτα φίλε, τι να πω;

Έχει γύρω του σαΐνια

όλα είναι μια χαρά

γι' αυτό κοίτα να 'ναι φίνα

κι όχι κλούβια τα αυγά

ΤΟ ΛΟΥΛΟΥΔΙ

Μου λες πως ζητάς

μια άλλη ζωή

αστέρια τη νύχτα

φωτίζουυν τη γη

ΡΕΦΡΑΙΝ

Το δάκρυ μικρή μου

θολωνει πολλά

μαραίνει καλή μου

την κάθε γωνιά

Γι' αυτό σου φωνάζω

πως έχω φτερα

σαν ήλιος σκορπίζω

στη γη ομορφιά

(Ρ)

Το δάκρυ μικρή μου

θολωνει πολλά

μαραίνει καλή μου

την κάθε γωνιά

ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ (2)

Μες στην ψυχή μου ακούμπησε

ένα μαργαριτάρι

κι ας λένε πως εκύλησε

σε βρώμικο χορτάρι

ΡΕΦΡΑΙΝ

Ήταν καθάρια σαν γυαλί

άστραφτε μες στη νύχτα

ανάθεμα δεν είν' ντροπή

κι ας μου 'πε καληνύχτα

Ο βούρκος δεν εθόλωσε

τη λάμψη στη ματιά μου

φύση ζωής με αγγιξε

ήρθε στην αγκαλιά μου

(Ρ)

Ήταν καθάρια σαν γυαλί

άστραφτε μες στη νύχτα

ανάθεμα δεν είν' ντροπή

κι ας μου 'πε καληνύχτα

ΕΝΑ ΨΕΜΑ

Το ανέκδοτο αρχίζει

κι όλοι λεν είναι ντροπής

και ο μάγκας που γυρίζει

θα σου πει έλα να δεις

Άνεμοι πολλοί φυσούνε

και τους πήραν τα μυαλά

και σου λένε πως κοιτούνε

τη δική σου την πλευρά

Ψεύτικη ιεραρχία

κακαρίσματα πολλά

ποιος θα πάρει εξουσία

με του κόσμου τον παρά;

ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΟΡΙΑ

Μονο βρώμικα παιχνίδια 

κάνει η πολιτική

και τ' αφήνει στα στασίδια

μα ο λαός θα πει ντροπή

Άδικα ψάχνεις Θεέ μου

η ντροπή χρυπά ξανά

δες τους γύρω σου και πες μου

πώς αντέχεις τα δεινά;

Τη μετάλλαξη με μάσκα

βρώμικης πολιτικής

θα τη νιώσεις με μια φάπα

σου φωνάζω, θα το δεις

Άδικα ψάχνεις Θεέ μου

η ντροπή χρυπά ξανά

δες τους γύρω σου και πες μου

πώς αντέχεις τα δεινά;

ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ

Τώρα εσύ τι μου ζητάς

γράμματα να σε μάθω

όταν τριγύρω δεν κοιτάς

και λες πως κάνω πάσο;

Σ' όποια φουρτούνα κι αν βρεθείς

να 'χεις σκαρί γερό

και δύναμη ν' αντισταθείς

σε φυσικό κακό

Άνοιξε καλά τους οφθαλμούς

και κοίτα καθαρά

η ύλη χάνει τους παλμούς

δεν βλέπεις μακριά;

Σ' όποια φουρτούνα κι αν βρεθείς

να 'χεις σκαρί γερό

και δύναμη ν' αντισταθείς

σε φυσικό κακό