Εντός σωμάτων της ζωής
κανείς το πνευμα δεν θα δει
γιατί στο βούρκο της ντροπής
ζητά την ύλη της σιωπής
Απεριόριστες στιγμές χαράς
ζητά της φύσης ξενοιασιά
μα γύρω πέπλο σκοτεινό
καλύπτει, κλέβει το σωστό
Ειν' Ηρακλής, είν' ο Σαμψών
την ύλη άφησαν εδώ
ενώ το πνεύμα στη σιγή
σαν Δαλιδά πάντα εκεί
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια