Χ

Μας καταντήσανε το κράτος πουλημένων

μας εξοντώνουνε αυτοί που κυβερνούν

φέρνοντας όλα τα ρεμάλια πεινασμένων

φτιάχνουν το σύστημα που όλους θα πατούν.

Σαν εργαζόσουν τους επλήρωνες αδρά

για να 'χεις σύνταξη εσύ όταν γεράσεις

κι όταν γεράσεις τον γιατρό με ανθρωπιά

να 'χεις να σκέπτεται το τι μπορεί να χάσεις.

Τέλος γιατί ν' ασχοληθώ τριγύρω

όλοι και όσοι σου μιλούν

κάνουν συζήτηση μονάχα για τον τζίρο

και όχι γι' αυτούς εκεί που δυστυχούν.

ΓΙΝΕ ΚΑΡΠΟΣ ΤΗΣ ΓΝΩΣΗΣ

Την ίδια σου την ύπαρξη

δες την πιο σοβαρά

και δες τί θα υπάρξει

αν πέσεις χαμηλά.

 

Το πνεύμα κάνε φωτεινό

τη μόρφωση για σκάφος

και να αποφύγεις δειλινό

σαν είσαι εδώ μονάχος.

 

Γιατί το αύριο γοργά

θα πάρει ό,τι βρει

την ύπαρξη το πνεύμα

και την χρυσή αυγή.

 

Γίνε λοιπόν σαν το δεντρί

και ρίζωσε βαθιά

και η γνώση σου να δώσει

σοφία κι ανθρωπιά.

ΚΟΙΤΑ ΚΑΛΑ

Την ύλη μην την υπακούς

το πνεύμα να δαμάσεις

και ό,τι σου είπανε γι’ αυτούς

συ μην τα λογαριάσεις.

 

Άσε λοιπόν συνήθειες

και πάθη ορισμένα

και ψάξε εκεί πολύ βαθιά

ίσως να βρεις κι εμένα.

 

Σαν λύχνος ‘δώ κάποιας ψυχής

τρυπώνω στο σκοτάδι

διώχνω την κάθε μια ντροπή

τη στέλνω και στον Άδη.

ΜΠΕΛΑΣ

Δεν θέλω φίλε να μιλήσουμε για κείνη.

Φεύγοντας άφησε σημάδια σκοτεινά

κι έτσι το μόνο που μας έχει απομείνει

είναι να κάψω τη σελίδα που πονά.

 

ΡΕΦΡΑΙΝ

Γιατί στο αύριο θα σκίσουμε σελίδες

γιατί το αύριο θα ζήσουμε ξανά

κι άμα υπάρχουνε αυτές οι καταιγίδες

τότε ο δρόμος θα ‘ναι σκέτος γολγοθάς.

 

Όποιος πιστεύει πως υπάρχει η αγάπη

τούτο λουλούδι να το κρύψει πιο βαθιά

γιατί να ξέρει πως σαν μαραθεί λιγάκι

τότε του έφυγε και πάει μακριά.

ΤΑ ΔΟΥΛΙΚΑ

Αμίλητη, σιωπηλή

έγινε η χαρά μου

έτσι κατάντησα κι εγώ

σ’ όλα τα όνειρά μου.

 

Όσοι τριγύρω μου περνούν

σκύβουνε το κεφάλι

και όλοι τώρα σε ρωτούν

γι’ αυτή την παραζάλη.

 

Δεν ξέρω αν ζητώ πολλά

μα άνθρωπο γυρεύω

κι όχι τα δουλικά αυτά

παντού να αγναντεύω.

ΒΡΩΜΙΚΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ

Ψεύτες, κλέφτες και κοπρίτες

μπήκαν στη βουλή λεχρίτες

κατακλέβουν την Ελλάδα

και σας λένε άλλα ‘ντ άλλα.

 

Πώς εγώ να τους μιλήσω

όταν πρέπει να τους φτύσω;

Γιατί στις στοές με σόι

βρήκαν βρώμικο αγώι.

 

Και ζητούν κυριαρχία

με ιό και πανδημία

κόβουν τη ζωή του γέρου

το μισό μισθό του νέου.

 

Έλα φίλε για να δεις

μάσκα όμως μη φορείς

τούτα είναι περιττά

όργανα του σατανά.

ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ

Ανεύθυνοι, κοπρίτες και ρεμάλια

βλέπεις να ξεπουλάνε την Ελλάδα

κοπρίτες φτιάχνουν γύρω μας ξανά

το χρήμα θα μαζεύουν όλοι στα κλεφτά.

 

Και γύρω η πανδημία θα υπάρχει

αν τύχει να καλύψουνε τα λάθη

και θα ‘χουνε ξανά τα δουλικά

να κρύβουν στα κανάλια τη βρωμιά.

 

Έλα βρε Έλληνα, κοίτα ποιοι σε πουλάνε

είναι αυτοί που πάντα κυβερνάνε

σε κάνανε Σικάγο, σε κάναν δουλικό

ζητιάνος είσαι εις τον τόπο σου, αυτό θα πω εγώ.

ΠΑΝΔΗΜΙΑ

Ποιός μίλησε γι' αυτή την πανδημία

και είπε ανοιχτά και καθαρά

χτυπάμε κάθε γέρου αδυναμία

κι η σύνταξη να σβήσει τελικά.

 

Και έτσι στο πλεόνασμα θα βγούμε

και πάλι θα 'χουμε εμείς παρά

τι κι αν τον γέρο εμείς ποδοπατούμε

και παίρνουμε τα πάντα μετρητά;

 

Αλήθεια ποιός θα πει δεν είναι εντάξει

ετούτοι οι στυγνοί πολιτικοί;

Κερδίζουμε με πρόστιμα και τάξη

και σ' όλα δίνουμε αναβολή.

ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ

Παράνομο παιχνίδι της αγάπης

εγνώρισα κι εγώ κάποια βραδιά

σαν κύλαγε μες στο ποτό το δάκρυ

μου είπε πως πληγώθηκε βαθιά.

 

ΡΕΦΡΑΙΝ

Αληθινή ή ψεύτικη ιστορία

εμένανε με πόνεσε βαθιά

δεν ζήτησα να μάθω την αιτία

γιατί είν' τα πάντα μου θολά.

 

Αλήθεια, ποιός την κλείνει τη σελίδα

και δίνει τη χαρά και τη ζωή

και διώχνει όλη αυτή την καταιγίδα

που έφερε η ώρα κι η στιγμή;

ΑΝΑΜΝΗΣΗ

Χωρίς να σκέφτεσαι μου φεύγεις στο σκοτάδι

και πας στο άγνωστο μοναχικό πουλί

γιατί ποθούσες το παράνομό τους χάδι

και το κορμί σου χάνεις μέσα στη σιωπή.

 

ΡΕΦΡΑΙΝ

Γιατί η σκοτεινή πλευρά σου δεν θυμάται

πόσοι και πόσοι δεν σου τάξανε πολλά

κι αφήνεις σώμα και ψυχή για να πλανάται

κι έτσι σαν θύμα χάνεις πάντα τη χαρά.

 

Αναλογίσου το λοιπόν την ιστορία

και ξανασκέψου ποιο θα ήταν το σωστό

αν θέλεις γίνεσαι για πάντα μια κυρία

ή φεύγεις, χάνεσαι στης νύχτας το πιοτό.

ΔΕ ΒΑΡΙΕΣΑΙ

Δε βαριέσαι, δεν πειράζει

η ζωή αργοκυλά.

Ποιός θα πει το τι κοιτάζει;

Όλοι τρέχουν για χαβά.

 

ΡΕΦΡΑΙΝ

Μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη

φίλε πρόσεχε καλά

η ζωή δεν θέλει ψεύτη

κι ας σου λεν αργοκυλά.

 

Μη ζητάς τα πανηγύρια

πρόσεχε τον παπατζή

άσε χάντρες και στολίδια

η πολιτική εδώ δεν ζει.

 

(Ρ)

Μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη

φίλε πρόσεχε καλά

η ζωή δεν θέλει ψεύτη

κι ας λεν αργοκυλά.

ΜΗ ΦΟΒΑΣΑΙ

Όμορφο καλοκαιράκι

χάρισέ μας τη δροσιά

και στο όμορφο βραδάκι

φέρε την αστροφεγγιά.

 

ΡΕΦΡΑΙΝ

Κι απ’ την σκέψη μας να διώξεις

τον βρωμιάρη κορωνιό

κι ο μικρός μας αν θα παίξει

μην του πουν βάλε νιονιό.

 

Το λαό μας τον τρελαίνουν

τα μεγάλα αφεντικά

σε ανεργία τον οδεύουν

γιατί θέλουν δουλικά.

ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

Εισαγγελείς και δικηγόροι

στον Καιάδα να βρεθούνε

γιατί γίναν από σόι

και δεν θα απολογηθούνε.

 

Η δικαιοσύνη πρέπει

να ‘ν τυφλή στην κριτική

και όχι να μετρά τα πλούτη

του εκάστοτε εκεί.

 

Αν το δίκαιο ορίζει

τον ιδρώτα του λαού

τότε κι ο κηφήνας χρήζει

και τα παίρνει τ' αλλουνού.

 

Γι’ αυτό σ’ όλους θα φωνάξω

δέστε λίγο μακριά

την πατρίδα μου μη χάσω

από ξένα αφεντικά.

ΕΝΑ ΓΛΥΚΟ ΟΝΕΙΡΟ

Το όνειρο με πήρε στα φτερά του

με σύννεφα μεγάλα καθαρά

μου χάρισε τα πάντα η καρδιά του

και είπα μην ξυπνήσω τώρα πια.

 

ΡΕΦΡΑΙΝ

Κρυστάλλινα νερά που τη δροσίζαν

από πηγές του πέτρινου βουνού

κι ακτίνες φεγγαριού εδώ αγγίζαν

νεράιδα μικρή του ουρανού.

 

Αλίμονο το όνειρο ζωής μου τελειώνει

και πάλι θ' απομείνω μοναχός

αφήνει εδώ το σώμα μου στο αμόνι

να σφίγγει τη ζωή μου δυστυχώς.

 

(Ρ)

Κρυστάλλινα νερά που τη δροσίζαν

από πηγές του πέτρινου βουνού

κι ακτίνες φεγγαριού εδώ αγγίζαν

νεράιδα μικρή του ουρανού.

ΟΧΙ ΠΟΤΕ

Λίγο εδώ να μου σκεφτείς

πόσοι δούλεψαν σκληρά;

Και να μου αναλογιστείς

ποιά της Γης αφεντικά;

 

Είν' ο καθηγητής που πήρε;

Είν' ο μάστορας σωστός;

Για να μάθεις ποιος τα πήρε

είναι ο αφέντης των αστών;

 

Και ρωτώ τους συνανθρώπους

ποιός μας έδωσε τη γνώση

για να ζούμε με ανθρώπους

κι όχι μαϊμού σε πτώση;

Η ΠΛΑΝΗ

Της αγάπης το ταξίδι σε πλανεύει

και θολώνει πάντα φίλε τα νερά

εκεί που λες πως για εσένανε πεθαίνει

εκεί τη βρίσκεις σε μια ξένη αγκαλιά.

 

ΡΕΦΡΑΙΝ

Είναι άδικο μα πάντα να θυμάσαι

πως ακόμα κι ο Θεός την τιμωρεί

και στο είπε πως ποτέ μην τη λυπάσαι

αυτή για πάντα θα σου φέρνει τη ντροπή.

 

Η γυνή φορά το πέπλο υποκρισίας

και με δάκρυα καλύπτει τη βρωμιά

γιατί ξέρει τον παλμό αδυναμίας

σαν θα νιώθεις μπρος στα μάτια τα υγρά.

ΤΙΠΟΤΑ ΤΕΛΕΙΟ

Πάρ’ τα λουλούδια σου ζωή

που έχουνε αγκάθια

εμένα πλήγωσαν πολύ

και άφησαν σημάδια.

 

Μπέρδεψαν πνεύμα και ψυχή

λαβύρινθος σωστός

τι κι αν εβρήκα την ακίς

ο δρόμος μου κλειστός.

 

Σβήνω λοιπόν τον λύχνο μου

και μένω στη σιωπή

δεν θέλω πια η γνώση μου

να βγάζει την οργή.

ΚΟΝΤΟΣ ΨΑΛΜΟΣ

Δεν μιλώ ποτέ για κείνη

και ας την αγαπώ τρελά

είναι όνειρο που σβήνει

μία φλόγα στην καρδιά.

 

ΡΕΦΡΑΙΝ

Κι άσ’ τους φίλους μου να λένε

μη θολώνεις το μυαλό

και μην πείθεσαι σαν κλαίνε

έχουν όπλο ζηλευτό.

 

Χτες που μ’ είδαν στο μπαράκι

κάποιος είπε δυνατά

το ποτό με γυναικάκι

κάνουν πάντα τη ζημιά.

 

Κι έτσι μόνος σαν ξενύχτη

αν με δούνε να γινώ

θα ‘χω πιει γλυκό κρασάκι

και αυτό τ’ ομολογώ.

ΕΡΩΣ

Για έρωτα μου είπαν πως πεθαίνουν

στο δάσος τα μοναχικά πουλιά

καθώς το ξεροβόρι του ανέμου

χτυπούσε τζάμια που ‘τανε κλειστά.

 

ΡΕΦΡΑΙΝ  

Γι’ αυτό αγγελικά θα σου μιλήσω

μη φεύγεις και μη μείνω μοναχός

κι αν κρυσταλλένια τζάμια κει ραΐσω

να ξέρεις πως θα ‘ρθεί αυγερινός.

 

Αλήθεια, η καρδιά μου πονεμένη

βρισκότανε στη βαρυχειμωνιά

σαν φύλλο που χτυπούσαν οι ανέμοι

με βρήκαν πεταμένο στη γωνιά.

 

(Ρ) 

Γι’ αυτό αγγελικά θα σου μιλήσω

μη φεύγεις και μη μείνω μοναχός

κι αν κρυσταλλένια τζάμια κει ραΐσω

να ξέρεις πως θα ‘ρθεί αυγερινός.

Η ΓΥΝΗ

Όποιος έπλασε το μύθο της αγάπης

θα είχε σίγουρα τα μάτια του κλειστά

γιατί θα έβλεπε παιχνίδι της απάτης

εκεί που του 'παιζε η όμορφη ξανθιά.

ΡΕΦΡΑΙΝ

Τούτα ελέχθηκαν στον εικοστό αιώνα

από τα θύματα που πέρασαν πολλά

και αν τους είδαμε να πίνουνε ακόμα

θέλουν να σβήσουνε τη φλόγα στην καρδιά.

Είναι άδικο τα νιάτα σου να χάσεις

και επιπόλαια να πάθεις τραλαλά

γι’ αυτό κοίτα τώρα να ξεχάσεις

η γυνή δεν θα σου δώσει τη χαρά.

(Ρ)

Τούτα ελέχθηκαν στον εικοστό αιώνα

από τα θύματα που πέρασαν πολλά

και αν τους είδαμε να πίνουνε ακόμα

θέλουν να σβήσουνε τη φλόγα στην καρδιά.

ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ

Τις αναμνήσεις όλες τώρα θα μαζέψω

σ’ ένα κουβάρι που ο χρόνος θα ζητά

και θα τις ρίξω στο κορμί που θα πλανέψω

σαν η μαγεία τους τις κλέψει την καρδιά.

 

ΡΕΦΡΑΙΝ

Θα ‘ναι παράλογο ν’ αφήσω την εικόνα

να σβήσει πάλι όπως γίνονταν παλιά

και να παγώσω την καρδιά μου μες στα χιόνια

για να με βρούνε σαν ζητιάνο στη γωνιά.

 

Σαν όλη η δύναμη ανοίξει τα φτερά μου

‘γώ θα πετάξω όσο γίνεται ψηλά

και σαν σκιά θα μπω στα όνειρά μου

για να τρυπώσω στης αγάπης αγκαλιά.

 

(Ρ)

Θα ‘ναι παράλογο ν’ αφήσω την εικόνα

να σβήσει πάλι όπως γίνονταν παλιά

και να παγώσω την καρδιά μου μες στα χιόνια

για να με βρούνε σαν ζητιάνο στη γωνιά. (δις)

ΣΤΟ ΤΙΠΟΤΑ

Μια άσημη σταγόνα της βροχής

εχάθηκε στο πέλαγος της νύχτας

σαν βγήκες με αμάθεια σιωπής

τα ρέστα να ζητήσεις απ’ τη λίστα.

 

ΡΕΦΡΑΙΝ

Ποιος είσαι; Τί γυρεύεις στο σκοτάδι;

Δεν βλέπεις πως αργεί ο Αυγερινός;

Για να ‘ρθει να φωτίσει την αλήθεια

και ίσως δώσει να ξυπνήσει ο λαός.

 

Αλίμονο λοιπόν σ’ αυτούς που προσκυνάνε

τον ίσκιο, το σκοτάδι, τη σιωπή

γιατί νομίζουν πως εκεί θα κυβερνάνε

και θα ‘χουν μία θέση τη ντροπή.

 

(Ρ)

Ποιος είσαι; Τί γυρεύεις στο σκοτάδι;

Δεν βλέπεις πως αργεί ο Αυγερινός;

Για να ‘ρθει να φωτίσει την αλήθεια

και ίσως δώσει να ξυπνήσει ο λαός.

ΚΑΝΕ ΕΝΑ ΒΗΜΑ

Σε ακατάλληλο χώρο και χρόνο

φίλτατε αν μου βρεθείς

μην με ξεχάσεις από τον πόνο

γιατί να ξέρεις θα μου χαθείς.

 

Και αν θα χάσεις κάθε σελίδα

που πάντα γύρναγες μες στο μυαλό

θα μείνεις μόνος χωρίς ελπίδα

και θα 'σαι θύμα για το κακό.

 

Κοίτα λοιπόν και αφουγκράσου

ό,τι κινείται μες στη ζωή

κι αν κάτι νιώσεις ‘κει συγκρατήσου

προχώρα, θα ‘ρθει κι η χαραυγή.

ΤΟ ΤΑΚΟΥΝΑΚΙ

Ψηλό τακούνι φόρεσες

και ανοιχτό μπλουζάκι

και μου γυρνάς σαν κόμισσα

μέσα στο Κολωνάκι.

 

ΡΕΦΡΑΙΝ

Σφυρίγματα ακούστηκαν

και όλοι σου κορνάρουν

τα κάλλη σου εθαύμασαν

τα νιάτα σε γουστάρουν.

 

Κούκλα τρελή και άμυαλη

πρόσεχε τις λακκούβες

η κοινωνία είν’ τρελή

μην πέσεις σε φουρτούνες.

 

(Ρ)

Σφυρίγματα ακούστηκαν

και όλοι σου κορνάρουν

τα κάλλη σου εθαύμασαν

τα νιάτα σε γουστάρουν.

ΑΝΩ ΘΡΩΣΚΩ

Καταγράψανε την ώρα των ανθρώπων

σε μια κόλλα πώς θα φέρναν τα δεινά;

Και του είπανε πως ήταν των απόντων

όταν τούτου του εζήταγαν πολλά.

 

Μόνο χρήμα κι εξουσία σου ζητάνε

κείνοι φίλτατε που μπήκαν στη βουλή

και τους πάντες θα το δεις ποδοπατάνε

φτάνει τούτοι να ‘ναι άρχοντες στη γη.

 

Κι αν ο φταίχτης σ’ όλη αυτή την παρωδία

είν’ ο άνθρωπος το λέω ταπεινά

θε και ζει μες στο βωμό στην κοροϊδία

γιατί ζήταγε παντού αφεντικά.