ΦΩΣ ΖΩΗΣ

Ηλιαχτίδες της ζωής

φέξαν το μονοπάτι

σαν ‘γώ εδιάβαινα γοργά

έσταξε κάποιο δάκρυ.

ΡΕΦΡΑΙΝ

Άπλωσε πάλι αετέ

τα δυνατά φτερά σου

πέταξε ‘δώ περήφανα

δείξε τη λεβεντιά σου.

Ήταν από τον κλώνο του

δενδρί που με φροντίζει

και μου ετόνιζε πολλά

στη δύση που μ’ αγγίζει.

Είναι μακρύ το διάβα σου

και πρέπει να αντέξεις

σαν νιο σε φρόντισα σωστά

όλα να τα προσέξεις.

Ο ΡΕΜΠΕΤΗΣ

Είμαι ωραίος και γουστάρω

να τα πίνω να γλεντώ

να μην σκέπτομαι εκείνη

και να σιγοτραγουδώ.

ΡΕΦΡΑΙΝ

Τα ρεμπέτικα τραγούδια

μου ευφραίνουν την καρδιά

κι ας με βρούνε σουρωμένο

και ετούτη τη βραδιά.

Σαν ρεμπέτης θα μεθύσω

και θα πιω απ’ το παλιό

γιατί έτσι θα ξεχάσω

κάθε πόνο και καημό.

Σαν η μέρα σουρουπώνει

και με βρίσκει μοναχό

ένα βάρος με πλακώνει

γι’ αυτό φίλε ξενυχτώ.

ΟΙ ΚΟΛΑΚΕΣ

Κόλακες ξαναβγήκανε

στους δρόμους, στις πλατείες

θύματα βλέπουνε παντού

πουλώντας αλχημείες.

Κόλακες της πολιτικής

σου χτίζουνε παλάτια

ζητούν μόνο την ψήφο σου

κι ύστερα στα κομμάτια.

Σαν κόλακες του κερατά

τριγύρω σου γυρίζουν

και νομοσχέδια κουφά

αύριο σου ψηφίζουν.

Ξύπνα βρε Έλληνα και δες

προδίδουν τη γενιά σου

κλέβουν και τις συντάξεις σου

χτυπούν την ανθρωπιά σου.

ΟΞΩ ΒΡΕ

Μες στη χλιδή του πλούτου

κυλιέται η βουλή

κι εσύ θα τους πληρώνεις

τον οίκο ανοχής.

Μα πώς γενήκατε ωρέ;

Τσίπα δεν έχουν τούτοι.

Κι εσείς μ’ αυτό το αίμα σας

λαδώνετε τα πλούτη.

Ορθώστε το ανάστημα

σφίχτε τον γρόθον πάλι

και της πολιτικής τον κόπρο

να μην τον δουν κι οι άλλοι.

Σαν βγείτε ανδρειωμένοι

κλείστε και τη βουλή

με τόλμη και με σθένος

κτυπήστε τη ντροπή.

ΣΑΠΙΑ ΒΟΥΛΗ

Ξυπνάτε ωρέ Έλληνες

είσαστε παλληκάρια

τα σπίτια σας πουλάν αυτοί

στα σύγχρονα παζάρια.

ΡΕΦΡΑΙΝ

Επρόδωσαν τα ιερά

ετούτης της πατρίδας

συ δούλος είσαι στη γωνιά

χωρίς καμιά ελπίδα.

Μη γίνετε γκιαούρηδες

στη σάπια τη βουλή

που έκλεψε και κλέβει

παιδιών σας το ψωμί.

Ξυπνάτε είστε Έλληνες

με μεγάλη ιστορία

δεν βλέπετε σας σπρώχνουνε

όλους μες στην πορνεία.