Ηλιαχτίδες της ζωής
φέξαν το μονοπάτι
σαν ‘γώ εδιάβαινα γοργά
έσταξε κάποιο δάκρυ.
ΡΕΦΡΑΙΝ
Άπλωσε πάλι αετέ
τα δυνατά φτερά σου
πέταξε ‘δώ περήφανα
δείξε τη λεβεντιά σου.
Ήταν από τον κλώνο του
δενδρί που με φροντίζει
και μου ετόνιζε πολλά
στη δύση που μ’ αγγίζει.
Είναι μακρύ το διάβα σου
και πρέπει να αντέξεις
σαν νιο σε φρόντισα σωστά
όλα να τα προσέξεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια