Δεν θα παινέσω το δενδρί
Που χρόνια μας δροσίζει
Ούτε καρπούς που πρόσφερε
Τα τέκνα να ταΐζει
Είν’ το σκαρί του δυνατό
Φουρτούνες να αντέχει
Και σαν γονιός με σιγουριά
Τα τέκνα να προσέχει
Θέλει δεν θέλει γίνεται
Μουράγιο δυνατό
Ατσάλι κάνει το κορμί
Για τον μικρό τον νιό
Τα βήματα τ’ αχνάρια του
Που μένουν στην ζωή
Είναι για να πατάν τα τέκνα του
Χωρίς καμιά ντροπή
