ΤΟ ΔΕΙΛΙΝΟ

Σαν φύγω κάποιο δειλινό
να παίζουν τα μπουζούκια
για να ξεχάσω τον καημό
βάσανα και τερτίπια.

ΡΕΦΡΑΙΝ
Θα φύγω ήρεμα κι απλά
να πα’ να κατοικήσω
απάνω στα ψηλά βουνά
τα ντέρτια μου να σβήσω.

Κάθε καημό θα τραγουδώ
κι αγέρας θα τον παίρνει
να τον ακούς το δειλινό
στους κάμπους σαν διαβαίνεις.

Το τελευταίο δειλινό
παίρνει τα όνειρά μου
σαν χελιδόνι χάνεται
ματώνει η καρδιά μου.