ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ

Φτάνει πια θα σας φωνάξω, δεν αντέχω
φτάνει πια όλοι σας λένε καθαρά
φτάνει πια το παραμύθι με κουράζει
φτάνει πια μας πήραν όλον τον παρά.

ΡΕΦΡΑΙΝ
Αδικίες χαρακώνουν κάθε μέρα
τον πολίτη που εδούλεψε σκληρά
και περίμενε στο γήρας άσπρη μέρα
κι όχι ψέματα να λένε τα σκυλιά.

Φτάνει πια το παραμύθι σας το ξέρω
φτάνει τούτη η χασούρα που γυρνά
και λυμαίνει μεροκάματα του τρόμου
φτάνει πια η ανεργία κι η βρωμιά.

Φτάνει πια γιατί κι εγώ θέλω να ζήσω
κι όχι να ‘μαι σαν το μπούφο στη γωνιά
φτάνει πια η κάθε μία εξουσία
να πουλάει μόνο φύκια και ψευτιά.

ΑΛΛΑΞΕ Η ΕΠΟΧΗ

Μου το παίζεις έξυπνος και ζητάς πολλά
σκέψου το λιγάκι πάνε τα παλιά
οι κοπέλες ξύπνησαν Γιώργο θα στο πω
το ζαχαροκάλαμο θέλει και κοκό.

ΡΕΦΡΑΙΝ
Έπαψε το παραμύθι πού λεγε συχνά
σήμερα η γκόμενα ζει για τα λεφτά
γι’ αυτό σκέψου το λιγάκι μάγκα τι θα πεις
το κορίτσι θέλει τσάρκα και μην πεις είναι νωρίς.

Κι όλα τα επόμενα δεν υπάρχουν πια
σήμερα Γιωργάκη θέλουν όλες παστουρμά
έρωτα και παραμύθι σου πουλάνε συ μπορείς
μη ζητάς τα πιο πολλά κοίτα να τη βρεις.

Φιλαράκο ξύπνα πια άλλαξαν πολλά
μη ζητάς μυστήρια μόνο τα απλά
όλα μένουν ιστορία κάποιας εποχής
σήμερα η γκόμενα σου έρχεται θα δεις.

ΡΟΥΜΠΟΥΜΠΟΥΜ

Ορολό και σορολόπι

Η χασούρα πάει πρώτη

Κι όμως λένε στα κλεφτά

Η Ευρώπη ναν καλά

ΡΕΦΡΑΙΝ

Ρουμπουμπουμ  και ρουμπουμπουμ

Θα μας στείλουν στο ταμτούμ

Ρουμπουμπουμ  και ρουμπουμπουμ

Τα βραχιόλια της βροντούν

Κι αν ξεχάσεις τον ρυθμό

Ψάξε νάβρεις το ευρώ

Κι αν το βρεις να μου μηνύσεις

Πριν τη μύτη μου τρυπήσεις

Όλα γίναν θεμιτά

Τα κουφά και τα λοξά

Κι αυτοί ζητάνε κι άλλα

Γιατί έχουν την κουτάλα

Η ΦΟΥΡΤΟΥΝΑ

Την κατάσταση ετούτη

την κατάλαβαν πολλοί

γι’ αυτό κάνε παραπέρα,

για να πιω κανα κρασί.

Να ζαλίσω την κεφάλα,

γιατί μ’ έπρηξαν αυτά

με πολιτική κουλτούρα,

που ζαλίζει το ντουνιά.

Όλοι τάχα θα μιλήσουν

και θα πουν πως φταιν’ πολλοί

μία λύση δεν ακούω

τούτοι βγάζουν και βρακί.

Θέλω φίλε να ’μαι εντάξει

γύρω να γλεντώ συχνά

και να μην ξεμένω μπούφος

και στεγνός σε μια γωνιά.

ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΜΟΥ

Θολούρα μένει μες στο μυαλό μου

Σαν την εικόνα της αναζητώ

Πίνω πια μόνος εκεί στην άκρη

Για να μεθύσω μπας και τη δω

ΡΕΦΡΑΙΝ

Αδυναμία μου αδυναμία μου

Είσαι για με η ιστορία μου

Δεν βρήκα θάρρος να σου το πω

Ότι εσένα θα αγαπώ

Νιώθω ένα πέπλο να με πλακώνει

Στην κάμαρα την σκοτεινή

Καθώς η κλίνη βρίσκεται άδεια

Και με τρομάζει τούτη η σιγή

Είσαι σαν οίνος που αργοζεσταίνει

Κορμί και πνεύμα στη σιγαλιά

Είσαι και θα’σαι μια εικόνα

Που αναζητώ κάθε βραδιά

ΕΙΣΤΕ ΕΝΑ ΤΙΠΟΤΑ

Είναι για με πολύ αργά

Να πω τι θα απογίνει

Όταν τριγύρω όλοι τους

Αρμέγουν την Φροσύνη

Και μας πουλάνε παρθενιά

Μέσα απ’τα κανάλια

Οι ίδιοι χαντακώνουνε

Την χώρα την Ελλάδα

Ξυπνάτε και μιλήστε πια

Το χρήμα έχει σκλάβους

Προδίδουνε ένα λαό

Με τσάτσους και με μπράβους

Αυτοί δεν είναι Έλληνες

Δείχνουν τον φασισμό τους

Την χώρα ξεπουλήσανε

Μα θα’ρθει και ο διωγμός τους

Ο ΓΟΝΙΟΣ

Δεν θα παινέσω το δενδρί

Που χρόνια μας δροσίζει

Ούτε καρπούς που πρόσφερε

Τα τέκνα να ταΐζει

Είν’ το σκαρί του δυνατό

Φουρτούνες να αντέχει

Και σαν γονιός με σιγουριά

Τα τέκνα να προσέχει

Θέλει δεν θέλει γίνεται

Μουράγιο δυνατό

Ατσάλι κάνει το κορμί

Για τον μικρό τον νιό

Τα βήματα τ’ αχνάρια του

Που μένουν στην ζωή

Είναι για να πατάν τα τέκνα του

Χωρίς καμιά ντροπή