ΝΤΡΟΠΗ 2

Η δύση του ηλίου έφθειρε

την άστατη ζωή μου

επήρε και παρέσυρε

κι αυτή την ύπαρξή μου

 

Και αν το δεις σκεπτόμενο

το δόλιο μου κορμί

μην πεις για το επόμενο

και τούτο το σκαλί

 

Δεν ζητά δεν θέλει

κλείνει το αύριο κει δα

κι ας ήρθε η αρχή

τι δάκρυ σταματά