Καθισμένος στης
πλατείας τα παγκάκια
συλλογιέται πως ο
χρόνος τους κυλά
και θυμάται παλιά τα
σκαλοπάτια
που κατάφερνε ν’
ανέβει πιο γοργά
ΡΕΦΡΑΙΝ
Κουρασμένο το κορμί
του αντικρίζουν
οι γνωστοί κι οι φίλοι
γύρω που περνούν.
Μπαρμπα-Γιάννη λεν,
αυτά δεν σε φοβίζουν;
Πώς τους κάνεις όλους
γύρω να σιωπούν;
Είναι άδοξο το γήρας
να σκοτώνει
κυβερνήσεις που ζητάνε
πιο πολλά.
Δεν το νιώθουνε κι
αυτοί πως μεγαλώνουν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια