ΤΙ ΑΛΛΟ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ Νο. 27

«Και σ' εσέ καταγυρμένος,
γιατί πάντα σε μισεί,
έκρωζ' έκρωζ' ο σκασμένος,
να σε βλάψει, αν ημπορεί».

Γιατί μόνο λόγια είχε
σαν τον κάποιο φαφλατά
και τη λάσπη που κατείχε
έριχνε εις τον κοσμά.

Κι αν εσύ καλά κρατούσες
γιατί το ‘παιζες αλλιώς
κείνος πάντα που μιλούσε
γιατί έτρωγε κι αυτός.

Το παχνί ήταν μεγάλο
η ταΐστρα είν’ καλή
και ο δούλος, ο τσομπάνος
μη τυχόν αντιληφθεί.