Τα βήματα ακολούθησα να βρώ τον τελειωμό τους, βαριά βαθειά & ατέλειωτα σου δείχνω τον καημό τους!

ΤΙ ΑΛΛΟ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ Νο. 17

«Μόλις είδε την ορμή σου
ο ουρανός που για τσ' εχθρούς
εις τη γη τη μητρική σου
έτρεφ' άνθια και καρπούς».


Γιατί ένιωσε πως βρήκες
το κουράγιο σου ξανά
και στη σκέψη σου εμπήκες
για να φέρεις λευτεριά.

Εις τα παιδικά τα χείλη
με αγάπη πατρική
για να μη γνωρίσουν κείνοι
τη στυγνή υποταγή.

Που κρατούσες τη μορφή σου
σκοτεινή και σκυθρωπή
για να δείχνεις με τιμή σου
τί σκεφτόσουν στη σιωπή.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σχόλια