ΤΙ ΑΛΛΟ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ Νο. 22

«Γκαρδιακά χαροποιήθει
και του Βάσιγκτον η γη,
και τα σίδερα ενθυμήθει
που την έδεναν κι αυτή».

Γιατί χρέη δεν ξεχνάνε
φίλοι, ξένοι και γνωστοί
και ζητάνε να σε πάνε
όπου θέλουνε αυτοί.

Μέχρι όνομα ν’ αλλάξεις
στον επάνω μαχαλά
γιατί είπες θα τινάξεις
το ζυγό που σε κρατά.

Κι έτσι πάλι λαβωμένη
με διπλή υποταγή
θα σε βλέπω εκεί θλιμμένη
γιατί χάνεις και τη γη.