ΜΕ ΜΙΑ ΛΕΞΗ ΤΙ ΕΙΜΑΙ;

Μεσ’ το πνεύμα της σιωπής

μόνος μου θα διεισδύσω

για να διώξω τη ντροπή

που ζητά ν’ αποχωρήσω.

Από έρευνα που ρίχνει

φως στα άδυτα του νου

και σου λένε ειν’ στη δύνη

χώρος μόνο πανικού.

Κι αν εσύ θ’ αναπτύξεις

έρευνα για την πηγή

μόρια άτομα θα πλήξεις

που ζητάνε τη σιγή.

Είμαι το λοιπόν ο κρίκος

μεσ’ τον κύκλο της ζωής

ή το άτομο και ο μύθος

που τη γνώση δεν θα δεις.

ΑΠΛΑ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ

Η γνώση είναι αρχή της ζωής

Για επιβίωση  του ατόμου

Και ταλαντεύεται με ήχο βοής

Του γνωστού μας χώρου 

Κι αν κει ταλαντευόμαστε σαν ύλη

Και καθορίζουμε το μέγεθος

Και το παρόν σχήμα για αρχή

Απλά λεν τις λέξεις εδώ έχει φως

Εκεί διαφωνεί η μόρφωση της ύλης

Που σωστά διδάχθηκε. Αλλά δεν είδε,

Δεν ένοιωσε, δεν πόνεσε, στην πύλη

Της ίδιας της ύπαρξης, του δεν.

Δεν έχω, δεν ζω, δεν βλέπω, δεν νιώθω,

Δεν μπορώ, δεν είμαι, δεν αντέχω.

Όλα τα πέρασε στο άγραφο λεπτό

Γι αυτό σας ρωτώ. Εγώ τι είμαι; 

ΕΛΑ

Καλημέρα Αθήνα με τις τόσες χαρές

που μας σβήνουν μεράκια γύρω οι κοπελιές

καλημέρα φωνάζω και ακούνε πολλοί

με Ολύμπου κρασιά να μεθύσεις κι εσύ.

Ρεφρέν

Κι όταν όλα τελειώσουν κι έρθει η σιγαλιά

νανουρίζει τα τέκνα η γλυκιά μας πενιά

ζευγαράκια θα ’ρθούνε στη γλυκιά σιωπή

και γλυκό το κρασάκι για να πιούμε μαζί.

Σαν τα’ αστέρια φώτισαν γαλανό ουρανό

θα ζεστάνουν θα δώσουν τον καινούργιο χορό

που θα στήσουν ζευγάρια στη γλυκιά σιγαλιά

κι ωραία τραγούδια θ’ ακουστούν στη γωνιά.

Ρεφρέν

Κι όταν όλα τελειώσουν κι έρθει η σιγαλιά

νανουρίζει τα τέκνα η γλυκιά μας πενιά

ζευγαράκια θα ’ρθούνε στη γλυκιά σιωπή

και γλυκό το κρασάκι για να πιούμε μαζί.

Η ΖΩΗ ΧΑΜΟΓΕΛΑ

Ένα ζεστό χαμόγελο

και μια καλημέρα

πάντα θυμίζει το καλό

δροσίζει τον αγέρα.

Είναι δικό μας χάρισμα

της φύσης θείο δώρο

μοιάζει σαν το κελάρυσμα

σκορπά σε κάθε χώρο.

Ένα χαμόγελο δροσιάς

τα πάντα αγκαλιάζει

είναι μωρού μιας ζεστασιάς

μην πεις πως σε ξαφνιάζει.

Χαμογελώ για να ξεχνώ

την πίκρα και τον πόνο

χαμογελώ για τον λαχνό

που πάτησα με δόλο.

ΟΙ ΒΡΩΜΙΚΟΙ

Ο κανιβαλισμός της τρέλας

σπάει τη λογική

και λένε σε όλους έλα

να γίνουμε πολλοί.

Αυτή είναι η τιβί

όπιο πολυτελείας

ψεύτικο τζόγο και κλοπή

πορνεία αναρχία.

Όλοι κάτι κερδίζουνε

ως και οι πολιτικοί

γιατί σε αποχαυνώνουνε

με τζόκερ στην TV.

Ξύπνα και σκέψου γρήγορα

όλους τους μαστουριάζουν

με φούμαρα και πονηρά

πολιτικοί διχάζουν.

ΤΟ ΨΑΡΙ ΒΡΩΜΑΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ

Τζόγο, πορνεία, ναρκωτικά

εις το λαό πουλάνε

και οι πολιτικοί εις τα βουβά

λαούς ποδοπατάνε.

Γιατί εμάθαν πως μπορούν

χωρίς να δίνουν μία

και βρώμικα να προωθούν

κάθε λαό στη βία.

Τους νόμους ξαγοράζουνε

κατέχουν και τον τύπο

τα νιάτα μαστουρώνουνε

για να κερδίζουν ψήφο.

Αισχροί κι αμετανόητοι

μπαίνουν εις την Βουλή

και τρέχουν οι ανόητοι

ότι θα φαν’ και αυτοί.

ΤΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΚΡΑΤΟΣ, ΓΝΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΜΟΡΦΩΣΗ

ΠΟΤΕ ΠΙΑ

Πίκρα στα μάτια τα μεγάλα

Μιας παιδικής ψυχής

Που λέγαν σαν τα άλλα

Άνθρωπε μην τα δεις

Δεν ήταν όνειρο τρελό

Ήτανε η αλήθεια

Αυτό επλήγωνε βαθιά

Τα ανθρώπινα τα στήθια

Και βλέπεις τον περίγελο

Που θέλει εξουσία

Να κάνει τον αρχάγγελο

Σ’ αυτήν την ιστορία

Και συ βουβός να καρτερείς

Πολιτική να δούμε

Την αδικία της σιωπής

Εδώ δεν θα την πούνε