ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ

Κάτσε ρε μάγκα φρόνιμα

αλλάξανε τα χρόνια

η γκόμενα με φόρεμα

γυρνά με παντελόνια.

ΡΕΦΡΕΝ

Με τη μαγκιά σου άνοιξες

μεγάλη φασαρία

και τα σαΐνια έμπλεξες

σ’ αυτή την ιστορία.

Μη γίνεσαι το έλα να δεις

η γκόμενα στη μπαίνει;

Κι εσύ σαν κόκορας αυλής

στο χτες θέλεις να μένεις;

ΡΕΦΡΕΝ

Με τη μαγκιά σου άνοιξες

μεγάλη φασαρία

και τα σαΐνια έμπλεξες

σ’ αυτή την ιστορία.

ΣΚΕΨΟΥ ΣΩΣΤΑ

Ποιοι φανατίζουν τους λαούς

κι ανάβουν τα φυτίλια

οι ανεγκέφαλοι του νους

έμποροι της ξευτίλας.

Πετρέλαια τάχα διεκδικούν

για υπερ-αεροπλάνα λένε

σύνορα μας καταπατούν

θρησκευτικά μας καίνε.

Θανάτου έμποροι ψυχών

νιώθεις πολιτική

τάχα μιλούν για τον σωστό

ενώ σκορπούν οργή.

Τα ξένα τους συμφέροντα

τσάτσοι μας προωθούν

έλληνα θέλεις φέρετρα

ή αλήθειες που πονούν;

TAΠΙ ΚΑΙ ΨΥΧΡΑΙΜΟΣ

Στα χαφτία, στα σοκάκια

ρίχνουν μάγκες τη ζαριά

κι αν ακούς μπαγλαμαδάκια

φταίει φίλε η στραβιά.

ΡΕΦΡΑΙΝ

Μας τα φάγαν μαναβάκια

που φυσάγαν το μαλλί

κρεοπώλες, γκαρσονάκια

φέρνουν και ζαριά καλή.

Άλλοι φίλε μου χορεύουν

άλλοι λεν τι γκαντεμιά

αν τα ζάρια δεν σε θέλουν

φέρνεις άσσους και διπλά.

ΡΕΦΡΑΙΝ

Μας τα φάγαν μαναβάκια

που φυσάγαν το μαλλί

κρεοπώλες, γκαρσονάκια

φέρνουν και ζαριά καλή. 

ΦΤΥΣΤΟΥΣ ΜΗ ΒΑΣΚΑΘΟΥΝΕ

Δεν κάνω επανάσταση λέγοντας την αλήθεια

Κονσερβοποιημένες λύσεις εγώ δεν προωθώ

Μόνο θα σας μιλήσω για μια κακή συνήθεια

Του ιδίου του συστήματος που κλέβει τον λαό

Και σαν τον μάγο ξέρουν όλοι  να σιωπούν

Οι λίστες με τους κλέφτες να χάνονται πριν βγουν

Και πάλι ο λαός θα ακριβοπληρώσει

τα δις τα τρις που κλέψανε και ένας θεός να δώσει

Και τέλος νομοσχέδια πάλι αυτοί θα βρούνε

Την τύχη τούτου του λαού αύριο θα την δούμε

Αυτοί είναι οι Βουλευτές φτύστους μη τους ματιάσεις

Και κοίτα αύριο εσύ τον λάκκο σου να σκάψεις

ΛΙΣΤΕΣ  Η ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΑ

ΚΙ ΟΜΩΣ

Με κατηγόρησαν σαν να’ μουν ο αλήτης
Ενώ τους μίλαγα εγώ πολύ απλά
Φταίει το ντύσιμο που ήτανε της τύχης
Και αυτή η φτώχια μου που έλεγε πολλά

ΡΕΦΡΑΙΝ

Έτσι για πάντα θα έχω στίγμα στη ζωή
Και θα αγωνίζομαι εγώ να αποτινάξω
Και ας είν΄ο κόπος μου και ο μόχθος μου βαρύς
Εγώ θα πρέπει όλα τούτα να κοιτάξω

Ένας εργάτης στα σαλόνια σας δεν μπαίνει
Γιατί είναι άνδρας και αγωνίζεται να ζει
Δεν έχει μάθει στις ατάκες σας να φέρνει
Ούτε τριγύρω έχει σκύψει κεφαλί

ΡΕΦΡΑΙΝ
Έτσι για πάντα θα έχω στίγμα στη ζωή
Και θα αγωνίζομαι εγώ να αποτινάξω
Και ας είν΄ο κόπος μου και ο μόχθος μου βαρύς
Εγώ θα πρέπει όλα τούτα να κοιτάξω

Η ΚΟΛΑΣΗ

Για μια γυναίκα και έναν έρωτα μεγάλο

Εξελογιάστηκα και χάνω το μυαλό

Και όλοι μου λένε μη ζητάω τίποτα άλλο

Γιατί τα λάθη θα με πάνε σε γκρεμό

ΡΕΦΡΑΙΝ

Είναι παράλογο εγώ να αγαπήσω

Είναι επιπόλαιο και πρέπει να το πω

Αυτό το λάθος μου θα πρέπει να το σβήσω

Και από το δρόμο της για πάντα να χαθώ

Έλα ο διάολος που βάζει τα ποδάρια

Και δεν αφήνει το φεγγάρι να κρυφτεί

Και εκεί σαν φάρος την εφώτισε τα βράδια

Και το κορμί της μια κόλαση καυτή

 ΡΕΦΡΑΙΝ

Είναι παράλογο εγώ να αγαπήσω

Είναι επιπόλαιο και πρέπει να το πω

Αυτό το λάθος μου θα πρέπει να το σβήσω

Και από το δρόμο της για πάντα να χαθώ

ΕΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΟ

Ένα χαμόγελο ψυχής
Είναι σαν ηλιαχτίδα
Που θε χαρίζει στη ζωή
Όνειρα και ελπίδα

Αγγίζει το χαμόγελο
Τον κάθε πικραμένο
Μοιάζει με άνοιξης ανθό
Στο διάβα σου σπαρμένο

Ζεσταίνει το χαμόγελο
Σου δίνει την ελπίδα
Ξεχνάς κάθε περίγελόν
Που φέρνει καταιγίδα

Αρκεί να είναι ειλικρινής
Χαμόγελο αγάπης
Και όχι να είναι της στιγμής
Που θε και βγάζει μάτι