ΚΙ ΟΜΩΣ

Με κατηγόρησαν σαν να’ μουν ο αλήτης
Ενώ τους μίλαγα εγώ πολύ απλά
Φταίει το ντύσιμο που ήτανε της τύχης
Και αυτή η φτώχια μου που έλεγε πολλά

ΡΕΦΡΑΙΝ

Έτσι για πάντα θα έχω στίγμα στη ζωή
Και θα αγωνίζομαι εγώ να αποτινάξω
Και ας είν΄ο κόπος μου και ο μόχθος μου βαρύς
Εγώ θα πρέπει όλα τούτα να κοιτάξω

Ένας εργάτης στα σαλόνια σας δεν μπαίνει
Γιατί είναι άνδρας και αγωνίζεται να ζει
Δεν έχει μάθει στις ατάκες σας να φέρνει
Ούτε τριγύρω έχει σκύψει κεφαλί

ΡΕΦΡΑΙΝ
Έτσι για πάντα θα έχω στίγμα στη ζωή
Και θα αγωνίζομαι εγώ να αποτινάξω
Και ας είν΄ο κόπος μου και ο μόχθος μου βαρύς
Εγώ θα πρέπει όλα τούτα να κοιτάξω