ΟΛΑ ΓΙΑ ΟΛΑ

Στο παζάρι φίλε είδα

Την μικρούλα του Κοσμά

Είχε μάτια που αστράφταν

Χείλη κόκκινα καυτά

ΡΕΦΡΑΙΝ

Ξελογιάστηκα και χάνω

Και δεν ξέρω που πατώ

Κάποιος φώναξε ρε χάνο

Το μωρό είναι καυτό

Όταν κάνει πανηγύρια

Η ζωή μας η μικρή

Μη γυρεύεις μπιχλιμπίδια

Στο θολό σου το κρασί

Και έτσι χρούτσου-χρούτσου είπα

το μεζέ μου να γευτώ

Και αν θα γίνω πάλι σκνίπα

Θα σας πω ήταν γραφτό

Ο ΩΡΑΙΟΣ

Έτσι ελεύθερος και ωραίος

Είπα θα ξενιτευτώ

Θα γυρίσω σαν Ρωμαίος

Άλλα φρούτα να γευτώ

Σε ωραίες παραλίες

Μαριδάκι και κρασί

Θα κεράσω τις ωραίες

Να τη βρούμε και ό,τι βγει

Σαν ελεύθερο σπουργίτι

Αν με δουν να τριγυρνώ

Είμαι της ζωής αλήτης

Και τα πάντα θα γευτώ

Και αν η μοίρα μου το θέλει

Να χτυπήσω το ζερό

Βλέπεις φύσηξαν ανέμοι

Και ήρθα πάλι μόνος ‘δώ

ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ

Φεύγω και πάω μακριά

Στα άγνωστα τα μέρη

Ψάχνω να βρω την ανθρωπιά

Στου ανέμου το αγέρι

Μα στο γοργό το διάβα μου

Πέσαν οι κεραυνοί σας

Και ξύπνησαν στην μνήμη μου

Ασκήμιες της ντροπής σας

Θα ψάξω τόπο για να βρω

Και εκεί να απαγκιάσω

Και να ποθήσω το κακό

Μήπως και σας ξεχάσω

Σαν χάρος ήρθε άγγελος

Με πήρε μακριά σας

Μίλησε σαν προάγγελος

Σβήνει η ανθρωπιά σας

ΜΙΑ ΛΕΞΗ

Άνθρωποι στη δοξασμένη γη

Κρύβουνε τη σκιά τους

Φοβούνται και το κάτοπτρο

Μην κλέψει τη ματιά τους

Ζούνε μες την παράλληλο

Δεν νιώθουν τη φυγή

Άλλοι το λένε η άυλος

Και χώρο για σιγή

Μα φύσημα του ανέμου

Διέλυσε τη σκιά

Και ο τρόμος του πολέμου

Τη φέρνει πιο κοντά

Γι’ αυτό σαν μια εικόνα

Προβάλλω τη στιγμή

Και η σκιά στο κάτοπτρο

Γύρισε για να δει

Ο ΣΚΥΦΤΟΣ

Στη ζωή θα μάθεις φίλε

Να΄ σαι πιο προσεχτικός

Και μην πεις πως ‘κει δεν είναι

Ο ξενύχτης ο σκυφτός

ΡΕΦΡΑΙΝ

Ένα απόβραδο με βρήκαν

Στην ταβέρνα του Ψυρρή

Και ξενύχτη όλοι με είπαν

Σαν με είδανε εκεί

Το μπλα-μπλα πάλι θ’ αρχίσει

Η ιστορία είν’ παλιά

Το κακό κυλά σαν βρύση

Η παντόφλα είν’ βαριά

Γι’ αυτό πρόσεχε στο λέω

Κάθε βήμα να ‘ν σωστό

Και μην πεις ήταν μοιραίο

Να εδρεύει το κακό

Η ΣΙΓΗ

Απόμερα τραβήχτηκα

Λίγο να ξαποστάσω

Και όλα τα προβλήματα

Ζητώ να τα ξεχάσω

ΡΕΦΡΑΙΝ

Αυτά θολώναν την ματιά

Σβήσαν τα όνειρά μου

Μου φέρανε την παγωνιά

Στην ήσυχη καρδιά μου

Έφυγες και άφησες πληγές

Στο δόλιο το κορμί μου

Ποτέ σου δεν εσκέφτηκες

Αυτή την ύπαρξή μου

Και τώρα μόνος στη σιωπή

Και στο βαθύ σκοτάδι

Σύρω το δόλιο μου κορμί

Χωρίς ζωής το χάδι

ΕΡΩΣ

Αχ! του έρωτα παιχνίδι

ποιος ξεκίνησε ρωτώ

με τα κάλλη της μ’ αγγίζει

στην καρδιά και στο μυαλό.

ΡΕΦΡΑΙΝ

Σαν σωτήρας, σαν Ρωμαίος

βρέθηκε πολύ κοντά

να την σώσει ο ωραίος

και να κάψει μια καρδιά.

Κάποιος είδε σε μια λίμνη

μια νεράιδα σωστή

και του έφερνε τη δύνη

στο μυαλό και στην ψυχή.

Η νεράιδα της λίμνης

θύμα γίνεται σ’ αυτό

μα ο έρωτας μοιραίος

καίει τον μικρό θεό.