ΤΙ ΑΛΛΟ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ Νο. 32

«Το θηρίο π' ανανογιέται
πως του λείπουν τα μικρά,
περιορίζεται, πετιέται,
αίμα ανθρώπινο διψά».

Γι’ αυτό σου φωνάζω κοίτα
κοίτα, μάθε πιο πολλά
προδοσίες, προδοσίες, προδοσίες
φέρνουν πάντα τα δεινά.

Χρόνια τώρα και αιώνες
μας δουλεύουνε αυτοί
και τα πάντα ξεπουλάνε
δίχως φόβο και ντροπή.

Κι έτσι έχουν εξουσίες
να πουλάν ιδανικά
και σου γράφουν ιστορίες
βουτηγμένες στην ψευτιά.

ΤΙ ΑΛΛΟ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ Νο. 31

«Δυστυχιά του, ω, δυστυχιά του,
οποιανού θέλει βρεθεί
στο μαχαίρι σου αποκάτου
και σ' εκείνο αντισταθεί».

Όχι πως δεν έχεις λόγο
μα μιλώ πολύ απλά
το κεφάλαιο στον τόπο
δε θα αφήνει τα παιδιά.

Γιατί ο κανόνας λέει
σαν η σφαίρα τρέχει ‘δω
η πορεία του θα φέρει
πόνο, θλίψη και κακό.

Πρόσεχε λοιπόν λιγάκι
ήρωες θρηνούμε εκεί
μη μου γίνεις το πιονάκι
στη βουλή ή στο σκαμνί.

ΤΙ ΑΛΛΟ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ Νο. 30

«Οπού αφήνει ανεμοζάλη
και χαλάζι και βροχή
να του δέρνουν τη μεγάλη,
την αιώνιαν κορυφή».

Για αιώνες και αγώνες
που περάσανε γοργά
και οι κούφιες κεφαλές
έφεραν μόνο δεινά.

Γιατί πίστευαν σε λάθος
και πολέμησαν γι’ αυτό
με μεγάλη τόλμη, πάθος
δεν εβλέπαν το γκρεμό.

Πως εκεί οδεύουν όλοι
σ’ ένα μύλο που γυρνά
και την πίστη και τη χάρη
την αλέθουν σαν περνά.

ΤΙ ΑΛΛΟ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ Νο. 29

«Σαν το βράχο οπού αφήνει
κάθε ακάθαρτο νερό
εις τα πόδια του να χύνει
ευκολόσβηστον αφρό».

Κι έτσι όλα θα ‘χουν λήξει
και χωρίς περιστροφές
το κεφάλαιο θα έχει πνίξει
κάθε αντίσταση του χτες.

Και τραπέζωμα μεγάλο
θα ‘χει γίνει σε αυτούς
που εκείνο και το άλλο
σβήσαν όλα στους αφρούς.

Κι αν λαός αναζητήσει
κάποιος να του πει γιατί
τότε μόνο θα ακούσει
άντε πάλι απ’ την αρχή.

ΤΙ ΑΛΛΟ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ Νο. 28

«Άλλο εσύ δεν συλλογιέσαι
πάρεξ που θα πρωτοπάς·
δεν μιλείς και δεν κουνιέσαι
στες βρισιές οπού αγρικάς».

Γιατί άλλο το παιχνίδι
που εσκάρωνες κρυφά
και εκοίταγες μη δίνεις
λόγο για τα πιθανά.

Και αυτά που θα κρατούσες
για εκείνο και γι’ αυτόν
δες πως συ μου διοικούσες
και γυρνούσες τον τροχόν.

Και στο φίνις θα ‘ρθεις πρώτος
και σωστός στα αφεντικά
τι θα πει τώρα ο όχλος
συ θα λες εδώ κρατάς.

ΤΙ ΑΛΛΟ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ Νο. 27

«Και σ' εσέ καταγυρμένος,
γιατί πάντα σε μισεί,
έκρωζ' έκρωζ' ο σκασμένος,
να σε βλάψει, αν ημπορεί».

Γιατί μόνο λόγια είχε
σαν τον κάποιο φαφλατά
και τη λάσπη που κατείχε
έριχνε εις τον κοσμά.

Κι αν εσύ καλά κρατούσες
γιατί το ‘παιζες αλλιώς
κείνος πάντα που μιλούσε
γιατί έτρωγε κι αυτός.

Το παχνί ήταν μεγάλο
η ταΐστρα είν’ καλή
και ο δούλος, ο τσομπάνος
μη τυχόν αντιληφθεί.

ΤΙ ΑΛΛΟ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ Νο. 26

«Σε ξανοίγει από τα νέφη
και το μάτι του Αετού,
που φτερά και νύχια θρέφει
με τα σπλάχνα του Ιταλού·».

Γι’ αυτό να ‘σαι διαβασμένος
σ’ ό,τι ακούσεις ή θα δεις
και στα πάντα μορφωμένος
να γνωρίζεις τι θα βρεις.

Κι όχι άοπλος να μου ‘σαι
όταν θα ‘ρθει ο καιρός
και ν’ ακούς εδώ τις μούσες
που με ψέμα πάνε μπρος.

Και στο τέλος λαβωμένος
θα γυρνάς εδώ κι εκεί
και θα βγεις κυνηγημένος
απ’ το κάθε ένα σκυλί.