Πόσοι φτωχοί εκ πνεύματος
ζητήσαν μεγαλεία
και χρύσωσαν τα είδωλα
ζητώντας ευτυχία
Και βλέπω απ' τα λασπόνερα
γυρεύαν το διαμάντι
κι ο φίλος που ν' απόμερα
μου ‘λεγε για το κάτι
Αυτά που έκρυβαν συχνά
απ' όλους τους ανθρώπους
και σου μιλούσαν τάχα μου βραχνά
αυτοί για συνανθρώπους
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια