ΤΟ ΚΟΜΠΟΛΟΙ

Το κομπολόι κάθε χάντρα μου θυμίζει

τις ιστορίες μίας άστατης ζωής

κι αν αντικρίσεις κει το βλέμμα να δακρύζει

μη μου πεις γιατί είναι ώρα της σιωπής

 

ΡΕΦΡΑΙΝ

Εγώ για κείνη εθυσίασα τα πάντα

κι αυτή με πρόδωσε χωρίς να το σκεφτεί

κι έμεινα μόνος μου με τη σβηστή τη λάμπα

στην καμαρούλα μου να λιώνω σαν κερί

 

Το κομπολόι κάθε χάντρα σαν χτυπούσε

έδιωχνε πόνο και αγάπης χωρισμό

και σαν ποτό εμένα πάντοτε ωθούσε

να το βροντάω και να διώχνω τον καημό

 

ΡΕΦΡΑΙΝ

Εγώ για κείνη εθυσίασα τα πάντα

κι αυτή με πρόδωσε χωρίς να το σκεφτεί

κι έμεινα μόνος μου με τη σβηστή τη λάμπα

στην καμαρούλα μου να λιώνω σαν κερί