Τα βήματα ακολούθησα να βρώ τον τελειωμό τους, βαριά βαθειά & ατέλειωτα σου δείχνω τον καημό τους!

ΕΤΣΙ ΠΡΕΠΕΙ

Θέλω πάντα τ’ όνομά σου
να κρατάς εσύ ψηλά
κι η αστραφτερή ματιά σου
να κοιτά πιο ταπεινά.

Γιατί γύρω οι ανθρώποι
θα σε κρίνουνε θα δεις
μην σε πούνε ψηλομύτη
κοκοράκι της αυλής.

Σου φωνάζει πως δεν πρέπει
να είσαι αδιάφορος παντού
και μην πεις εσύ τι τρέχει
κι ας είναι τ’ αλλουνού.

Σαν αγνός ν’ αγκαλιάζεις
κάθε κει περαστικό
κι ό,τι γύρω σε αγγίζει
να ’χει γίνει φιλικό.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σχόλια