ΤΟ ΑΔΙΚΟ
Σαν
τον κλέφτη θα τρυπώσω στην καρδιά σου
να
σου κλέψω τα ζεστά σου τα φιλιά
και
Ρωμαίος θα είμ’ εγώ στα όνειρά σου
ένα
αστέρι που θα σβήνει εκεί ψηλά.
ΡΕΦΡΑΙΝ
Είναι
άδικο το ξέρω μα υπάρχεις
σαν
ο λότος στο πιοτό το δυνατό
κι
έχεις κάνει δούλο τούτο το κορμί μου
και
μεθώ στη σκέψη πως θα σ’ έχω εδώ.
Σαν
τον άνεμο ανάσα θα σου δίνω
να
δροσίζεις το κορμί στην αμμουδιά
και
με τα φτερά καινούργιας φαντασίας
θα
χαϊδεύω κει τα ξέπλεκα μαλλιά.
Είμαι
δούλος της δικής σου φαντασίας
στην
εικόνα σου που είδα μια στιγμή
σαν
ομίχλη που καλύπτει το κορμί σου
σβήνει
τα’ όνειρο που ζούσα σαν παιδί.
Στιχουργός
Βρεττός Βόρρης
