Η ΠΛΑΝΕΥΤΡΑ
Πικρανάλατη η φύση
σε χαϊδεύει απαλά
με την αύρα της θαλάσσης
στα κατάξανθα μαλλιά.
ΡΕΦΡΑΙΝ
Και με πλάνευες σαν κείνη
σαν πλησίαζες σιμά
ήσουν λύχνος στο σκοτάδι
που χανόμουνα συχνά.
Φωτεινό και ροζακί
σαν το ρόδι που τσακίζει
το χαμόγελο ετούτο
την καρδιά μου θε ραΐζει.
Σπαρταράω σαν ιχθύς
στην αγκάλη τη δική σου
και φοβάμαι μη με κλείσεις
στην καθάρια την ψυχή σου.
Στιχουργός
Βρεττός Βόρρης
