ΕΡΩΣ

Για έρωτα μου είπαν πως πεθαίνουν

στο δάσος τα μοναχικά πουλιά

καθώς το ξεροβόρι του ανέμου

χτυπούσε τζάμια που ‘τανε κλειστά.

 

ΡΕΦΡΑΙΝ  

Γι’ αυτό αγγελικά θα σου μιλήσω

μη φεύγεις και μη μείνω μοναχός

κι αν κρυσταλλένια τζάμια κει ραΐσω

να ξέρεις πως θα ‘ρθεί αυγερινός.

 

Αλήθεια, η καρδιά μου πονεμένη

βρισκότανε στη βαρυχειμωνιά

σαν φύλλο που χτυπούσαν οι ανέμοι

με βρήκαν πεταμένο στη γωνιά.

 

(Ρ) 

Γι’ αυτό αγγελικά θα σου μιλήσω

μη φεύγεις και μη μείνω μοναχός

κι αν κρυσταλλένια τζάμια κει ραΐσω

να ξέρεις πως θα ‘ρθεί αυγερινός.

Η ΓΥΝΗ

Όποιος έπλασε το μύθο της αγάπης

θα είχε σίγουρα τα μάτια του κλειστά

γιατί θα έβλεπε παιχνίδι της απάτης

εκεί που του 'παιζε η όμορφη ξανθιά.

ΡΕΦΡΑΙΝ

Τούτα ελέχθηκαν στον εικοστό αιώνα

από τα θύματα που πέρασαν πολλά

και αν τους είδαμε να πίνουνε ακόμα

θέλουν να σβήσουνε τη φλόγα στην καρδιά.

Είναι άδικο τα νιάτα σου να χάσεις

και επιπόλαια να πάθεις τραλαλά

γι’ αυτό κοίτα τώρα να ξεχάσεις

η γυνή δεν θα σου δώσει τη χαρά.

(Ρ)

Τούτα ελέχθηκαν στον εικοστό αιώνα

από τα θύματα που πέρασαν πολλά

και αν τους είδαμε να πίνουνε ακόμα

θέλουν να σβήσουνε τη φλόγα στην καρδιά.

ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ

Τις αναμνήσεις όλες τώρα θα μαζέψω

σ’ ένα κουβάρι που ο χρόνος θα ζητά

και θα τις ρίξω στο κορμί που θα πλανέψω

σαν η μαγεία τους τις κλέψει την καρδιά.

 

ΡΕΦΡΑΙΝ

Θα ‘ναι παράλογο ν’ αφήσω την εικόνα

να σβήσει πάλι όπως γίνονταν παλιά

και να παγώσω την καρδιά μου μες στα χιόνια

για να με βρούνε σαν ζητιάνο στη γωνιά.

 

Σαν όλη η δύναμη ανοίξει τα φτερά μου

‘γώ θα πετάξω όσο γίνεται ψηλά

και σαν σκιά θα μπω στα όνειρά μου

για να τρυπώσω στης αγάπης αγκαλιά.

 

(Ρ)

Θα ‘ναι παράλογο ν’ αφήσω την εικόνα

να σβήσει πάλι όπως γίνονταν παλιά

και να παγώσω την καρδιά μου μες στα χιόνια

για να με βρούνε σαν ζητιάνο στη γωνιά. (δις)

ΣΤΟ ΤΙΠΟΤΑ

Μια άσημη σταγόνα της βροχής

εχάθηκε στο πέλαγος της νύχτας

σαν βγήκες με αμάθεια σιωπής

τα ρέστα να ζητήσεις απ’ τη λίστα.

 

ΡΕΦΡΑΙΝ

Ποιος είσαι; Τί γυρεύεις στο σκοτάδι;

Δεν βλέπεις πως αργεί ο Αυγερινός;

Για να ‘ρθει να φωτίσει την αλήθεια

και ίσως δώσει να ξυπνήσει ο λαός.

 

Αλίμονο λοιπόν σ’ αυτούς που προσκυνάνε

τον ίσκιο, το σκοτάδι, τη σιωπή

γιατί νομίζουν πως εκεί θα κυβερνάνε

και θα ‘χουν μία θέση τη ντροπή.

 

(Ρ)

Ποιος είσαι; Τί γυρεύεις στο σκοτάδι;

Δεν βλέπεις πως αργεί ο Αυγερινός;

Για να ‘ρθει να φωτίσει την αλήθεια

και ίσως δώσει να ξυπνήσει ο λαός.

ΚΑΝΕ ΕΝΑ ΒΗΜΑ

Σε ακατάλληλο χώρο και χρόνο

φίλτατε αν μου βρεθείς

μην με ξεχάσεις από τον πόνο

γιατί να ξέρεις θα μου χαθείς.

 

Και αν θα χάσεις κάθε σελίδα

που πάντα γύρναγες μες στο μυαλό

θα μείνεις μόνος χωρίς ελπίδα

και θα 'σαι θύμα για το κακό.

 

Κοίτα λοιπόν και αφουγκράσου

ό,τι κινείται μες στη ζωή

κι αν κάτι νιώσεις ‘κει συγκρατήσου

προχώρα, θα ‘ρθει κι η χαραυγή.

ΤΟ ΤΑΚΟΥΝΑΚΙ

Ψηλό τακούνι φόρεσες

και ανοιχτό μπλουζάκι

και μου γυρνάς σαν κόμισσα

μέσα στο Κολωνάκι.

 

ΡΕΦΡΑΙΝ

Σφυρίγματα ακούστηκαν

και όλοι σου κορνάρουν

τα κάλλη σου εθαύμασαν

τα νιάτα σε γουστάρουν.

 

Κούκλα τρελή και άμυαλη

πρόσεχε τις λακκούβες

η κοινωνία είν’ τρελή

μην πέσεις σε φουρτούνες.

 

(Ρ)

Σφυρίγματα ακούστηκαν

και όλοι σου κορνάρουν

τα κάλλη σου εθαύμασαν

τα νιάτα σε γουστάρουν.

ΑΝΩ ΘΡΩΣΚΩ

Καταγράψανε την ώρα των ανθρώπων

σε μια κόλλα πώς θα φέρναν τα δεινά;

Και του είπανε πως ήταν των απόντων

όταν τούτου του εζήταγαν πολλά.

 

Μόνο χρήμα κι εξουσία σου ζητάνε

κείνοι φίλτατε που μπήκαν στη βουλή

και τους πάντες θα το δεις ποδοπατάνε

φτάνει τούτοι να ‘ναι άρχοντες στη γη.

 

Κι αν ο φταίχτης σ’ όλη αυτή την παρωδία

είν’ ο άνθρωπος το λέω ταπεινά

θε και ζει μες στο βωμό στην κοροϊδία

γιατί ζήταγε παντού αφεντικά.