ΝΤΑΒΕΛΗΔΕΣ

Άνεμοι που μας ήρθανε

παρέσυραν πολλά

μαύρα γεράκια φέρανε

με νύχια πιο γαμψά.

Αίμα ζητάνε να γευτούν

τις σάρκες μας να φάνε

σαν ερπετά μας φέρονται

αρκεί να το γλεντάνε.

Δεν έχουμε πολιτικό

ηγέτη που να θέλει

όλοι τους σαν Νταβέληδες

αρπάζουν, δεν τους μέλλει.

Νόμους για ληστρισμό αυτοί

ψηφίζουνε γοργά

ένα λαό ληστεύουνε

κανείς τους δεν μιλά.

Στιχουργός

   Βρεττός Βόρρης

ΠΡΟΣ κ. ΚΑΜΙΝΗ

Τη γνώση και τη μόρφωση

ο Χίτλερ πολεμούσε

και ο Καμίνης το έδειξε

το τι καπνό ζητούσε

Κατέβασε την ποίηση

και μέρα μεσημέρι

γιατί εκεί τι τον ενόχλησε

ένας Θεός το ξέρει

Του ποιητή η σάτιρα

ήτανε καυτερή

πολιτικά σατίριζε

την σάπια τους αρχή

Ετούτη την σαπίλα

καλύπτει ο κουμπαράς

της μαύρης δημαρχίας

και εσύ να μη μιλάς

ΣΚΙΖΕΙ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

ΤΙΣ ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΧΑΡΕΣ ΔΕΝ ΤΙΣ ΚΟΙΤΑ

Στιχουργός                                                                

                                                                              Βρεττός Βόρρης

ΟΛΑ

Αναλαμπές εμείνανε

το αύριο θολό

το λίγο πια μας έμεινε

μα εγώ δεν το μπορώ.

Προάγγελος δεν γίνομαι

χάθηκα στην οδύνη

άγνωστοι γίναν όλοι τους

και βρέθηκα στη δίνη.

Θεριά με χίλιες κεφαλές

τα πάντα θα λυμαίνουν

σκιές θα χάνονται πολλές

ψυχροί κατεστημένου.

Κι η εξουσία αδιάφορη

ποιος τάχα θα περάσει;

Και αν είναι σπόρος καρπερός

θα βλέπει το φαράσι;

     Στιχουργός

    Βρεττός Βόρρης

ΑΓΝΩΣΤΗ ΠΟΛΗ

Κρύβω τον πόνο και δε μιλάω

μόνο τα δέντρα εκεί θαρρώ

βλέπω τριγύρω να προσπερνάνε

ακούω το άγνωστο, βλέπω κενό.

ΡΕΦΡΑΙΝ

Άγνωστη πόλη μικροί ανθρώποι

περνούν και χάνονται μες στη ντροπή

μια τρικυμία νιώθω τριγύρω

είναι που ζούνε σε μια σιγή.

Νιώθω το χάδι της τραμουντάνας

σαν κάποιο μήνυμα πολύ απλό

ότι υπάρχουν κι άλλοι ανθρώποι

που ζουν τριγύρω όπως κι εγώ.

Τα χελιδόνια με τα φτερά τους

φεύγουν και χάνονται σαν μια σκιά

αναρωτιέμαι τι με κρατάει

είναι ο φόβος ή το μετά;

Στιχουργός

Βρεττός Βόρης

ΑΓΓΕΛΟΥ ΦΤΕΡΑ

Μάτια όμορφα γαλάζια

τ’ όμορφο τ’ αυγερινού

μέσα βλέπω τα αστέρια

ξαστεριά του ουρανού

ΡΕΦΡΑΙΝ

Τάχα το πιοτό να φταίει

ή ειν’ η όμορφη βραδιά

το μυαλό μου φτερουγίζει

με Αγγέλου τα φτερά

Και στην αύρα της θαλάσσης

χάδι νιώθω απαλό

ήταν η γλυκιά ματιά της

που στριψε και από δω

Τάχα το πιοτό να φταίει

ή ειν’ η όμορφη βραδιά…

Και η ζάλη δε μ’ αφήνει

η μαγεία κυβερνά

ή το όμορφο τραγούδι

που θυμίζει τα παλιά

Τάχα το πιοτό να φταίει

ή ειν’ η όμορφη βραδιά…

                                                                                                                     Στιχουργός:

Βρεττός Βόρρης

ΑΓΑΠΗ ΖΩΗΣ

Τους ζητώ για να σε κάνουν να γελάσεις

όσο δύσκολο κι αν φαίνεται αυτό

είναι δώρο που ζητάει μια ψυχούλα

Και το όνειρο να βγει αληθινό

ΡΕΦΡΑΙΝ

Την αλήθεια μην γυρεύεις να στην πούνε

την αγάπη σου απλόχερα ζητούν

σαν προσφέρεις την ζεστή την αγκαλιά σου

σε ένα άγγελο οι πάντες θα σιωπούν

Ένα δώρο της αγάπης σου ζητάει

μη σκεφτείς ποτέ σου τούτο σαν μπελά

μην κοιτάξεις αταξία που έχει κάνει

σκέψου λίγο το παιδί πως εκεί γελά

Ειν’ άγγελοι με παιδικές φωνούλες

ειν’ ψυχούλες που σου δίνουν ζεστασιά

κι αν κουράστηκες μονάχα ένα γέλιο

το μωρό όταν γελά δίνει χαρά

                                                                                                                              Στιχουργός

Βρεττός Βόρρης