Τον δρόσο τούτο όλοι ζηλεύουν
τι κι αν εβρέθηκαν εκεί ψηλά
τα νιάτα τούτα χαμογελάνε
ζεστές καρδιές πάνε μπροστά.
Είναι το μέλλον μια καλημέρα
σαν η σπορά πέσει στη γη
κει θα ριζώσει και θα ανθίσει
δέντρο με γνώση θ’ αντρειωθεί.
Τούτο ζηλεύουν γύρω οι λίγοι
και δηλητήριο σπέρνουν παντού
μα κει ο γόνος έχει θεριέψει
έχει τη δύναμη, έχει το νου.
Τώρα σαν φίδια που’ ναι τριγύρω
το παίζουν φίλοι και καλοί
μα το δεντρί που ‘χει ριζώσει
ξέρει τη βρώμα και την τροφή.
Στιχουργός
Βρεττός Βόρρης
